ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΩΝ ΗΠΑ
Η ανάμειξη, ο εκμαυλισμός, οι δολοφονίες της CIA….
Στις 27 Ιανουαρίου 1976 όταν οι απεσταλμένοι της Συρίας, οι οποίοι είχαν επιφορτισθεί από τον Λιβανέζο πρόεδρο Σουλεϊμάν Φράντζι να επαναφέρουν την ειρήνη στο Λίβανο, έφθασαν στη Βηρυτό, ο πρόεδρος Χαφέζ Ελ Ασσάντ συγκάλεσε στη Δαμασκό το Πολεμικό Συμβούλιο για να αναγγείλει: «Σήμερα το πρωί γεννήθηκε η μεγάλη Συρία!».
Την ίδια στιγμή, κατά μήκος των συρολιβανικών συνόρων ένας στρατός δέκα χιλιάδων Παλαιστινίων οργανωμένος και εξοπλισμένος από τη Δαμασκό, άρχιζε να προχωρεί και να διασχίζει χωρίς εμπόδια τις ισχυρές φρουρές που η Βηρυτός είχε τοποθετήσει και τελικά εγκαταστάθηκε στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Η μεγάλη Συρία, ένα όνειρο που καλλιεργούσαν οι Σύριοι ηγέτες μετά από εκείνη την ημέρα του 1946, όταν τα γαλλικά στρατεύματα υπό την πίεση των Βρετανών, εκκένωσαν το συριακό έδαφος μετά από Ογδόντα έξι χρόνια επικυριαρχίας!....
Μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας, όμως, είχαμε ταυτόχρονα και μια άπληστη ματιά στις περιοχές προς τα νοτιοδυτικά που ανοίγουν ένα μέτωπο 240 χιλιομέτρων στην Μεσόγειο που κυρίως περιλαμβάνουν την Βηρυτό, ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά και εμπορικά κέντρα στον κόσμο.
Βέβαια, μετά την ανεξαρτησία, οι συριακές ειδικές υπηρεσίες που είχαν εκπαιδευθεί στην σχολή του περιβόητου 2ου Γραφείου του γαλλικού στρατού, αισθάνονταν στο Λίβανο όπως τα ψάρια στο νερό. Ο δρόμος Δαμασκού – Βηρυτού είναι μια λεωφόρος που τη διασχίζει κανείς με ταξί και παρά τη διάλυση το 1962 του συριακού Λαϊκού Κόμματος, η σκιά της Δαμασκού εξακολουθεί να πλανιέται πάνω από το λιβανικό κοινοβούλιο.
Ωστόσο, μέχρι τότε, η συριακή στρατιωτική μπότα δεν είχε πατήσει το λιβανικό έδαφος. Αυτή η μπότα βέβαια, δεν αποτελεί και εικόνα του συριακού στρατού που, αφού ταπεινώθηκε τέσσερις φορές από τους ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ, ωθήθηκε να βρει καταφύγιο στην Π. Σοβ. Ένωση.
Έτσι μερικά χρόνια αργότερα, με την κάλυψη των αμυντικών συμφωνιών, η Σοβιετική Ένωση κατάφερε να στήσει στην Συρία έναν οπλικό μηχανισμό ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ για την περιοχή αυτή.
Για παράδειγμα: 3700 τανκς από τα οποία τα 400 Τα-72 αντιπροσώπευαν τη δύναμη που θα χρησιμοποιούσε η Σοβιετική Ένωση- τον πρώτο τουλάχιστον χρόνο- σε μια υποτιθέμενη επίθεση εναντίον της Δυτικής Ευρώπης. Οι Βάσεις Πυραύλων που είναι εγκατεστημένες κοντά στη Δαμασκό και τη Χομς, τετραπλασιάστηκαν σε επιφάνεια, για να δεχθούν τις πυροβολαρχίες βλημάτων εδάφους – αέρος SAM-5 και μια δεκαετία αργότερα τις SAM -8 που χρησιμοποιούσε αποκλειστικά το κουμμουνιστικό μπλόκ. Δρόμοι μετατράπηκαν σε διαδρόμους προσγείωσης για τα τεράστια μεταγωγικά «Αντόνωφ», που παρέδιδαν κάθε εβδομάδα τεράστιες ποσότητες πολεμικού υλικού.
Τα υπόστεγα τροποποιήθηκαν για να στεγάσουν τα πολεμικά (σοβιετικά) αεροσκάφη MIG-23, με επιδόσεις ανάλογες των MIG-27, τα οποία ήταν εξοπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος, βεληνεκούς 100 χιλιομέτρων.
Η καριέρα του ΑΣΣΑΝΤ θα γνωρίσει πολλές διακυμάνσεις, κυρίως όταν τον Ιούνιο του 1967 τα Ισραηλινά στρατεύματα κατέλαβαν το ΓΚΟΛΑΝ και σταμάτησαν 60 χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό.
Ως ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΑΣ και κυρίως ως αρχηγός μιας αεροπορίας που γελοιοποιήθηκε από τα ΜΙΡΑΖ των Ισραηλινών, θα έπρεπε να εξαφανισθεί όπως ακριβώς ο Αιγύπτιος ομόλογός του Στρατάρχης Άμπερ που αυτοκτόνησε.
Ο ΑΣΣΑΝΤ όχι μόνο δεν αυτοκτόνησε, αλλά ξεκίνησε πόλεμο εναντίον του προέδρου Σαλάχ Τζεντίντ, υποστηριζόμενος –μυστικά- από την CIA!.....
Στις 13 Νοεμβρίου 1970 ο τελευταίος εκλέχθηκε πρόεδρος, αλλά ο ΑΣΣΑΝΤ κατέλαβε την αίθουσα του Συμβουλίου με το στράτευμά του και τους συνέλαβε όλους.
Έτσι, για πρώτη φορά, μια αραβική χώρα με πληθυσμό 80% μουσουλμάνους ευθυγραμμίστηκε με τις θέσεις της ΜΟΣΧΑΣ χωρίς να διακόψει τις σχέσεις της με τη Δύση!......
Ο τότε Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσσιγκερ δήλωνε:
«Αν οι Άραβες δεν μπορούν να κάνουν πόλεμο χωρίς την Αίγυπτο, δεν μπορούν να κάνουν ειρήνη χωρίς τον ΑΣΣΑΝΤ!.....». Ήταν ένας τρόπος για να πει ότι ο Σύρος πρόεδρος κρατούσε το κλειδί για κάθε λύση του μεσανατολικού προβλήματος. Ο αρχηγός της ΟΑΠ (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) παρ’ ότι γνώστης του γεγονότος ότι ο Λίβανος βρισκόταν σε ρευστή κατάσταση, είχε αρχίσει να αισθάνεται όλο και πιο βαρύ για την Μοίρα του το σπαθί της Δαμασκού. Το ΠΡΩΤΟ χτύπημα του ΣΠΑΘΙΟΥ το ένοιωσε όταν, στις 21 Ιανουαρίου 1976 ο Ασσάντ έστειλε στο Λίβανο έναν παλαιστινιακό στρατό που είχε επιμελώς καλύψει και διαφυλάξει ανάμεσα στις εσωτερικές έριδες της ΟΑΠ.
ΑΥΤΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ: «Η Σάϊκα» (Αστραπή).
Οι δυό χιλιάδες νεκροί του παλαστινιακού στρατοπέδου ΤΕΛ ΑΛ ΖΑΑΤΑΡ-στους δρόμους της Βηρυτού- θα σκοτωθούν από σφαίρες των ΑΔΕΛΦΩΝ τους (της Σάϊκα), τον Αύγουστο του 1976. δεν θα είναι το τελευταίο επεισόδιο αυτού του ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΟΥ ΑΓΩΝΑ που θα Υποδαυλίσει ο ΑΣΣΑΝΤ και η CIA με την συνεργασία του Ματζίντ Μοχσέν τον αδελφό του ιδρυτή της «Σάϊκα», ο οποίος δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 1979 στις Κάννες (Γαλλία) από ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ της CIA!.........
Ο Σύρος πρόεδρος Άσσαντ εμπιστεύθηκε στον αδελφό του Ριφάατ την εποπτεία των συριακών ειδικών υπηρεσιών, οι οποίες είχαν σαν αντικείμενο δύο μέτωπα: Τον αγώνα εναντίον των εσωτερικών συνομωσιών και την εξάλειψη στο εξωτερικό όλων αυτών που ήταν αντίθετοι στην αναβίωση της Μεγάλης Συρίας. Ο Ριφάατ, ακόμα, ήταν ο σύνδεσμος της CIA με τον πρόεδρο Άσσαντ. Το πρόσωπο της οικογένειας Άσσαντ που τροφοδότησε περισσότερο το μύθο, χωρίς αμφιβολία, είναι ο αδελφός του Ριφάατ.
Αυτός είναι ο πρώην διευθυντής των Τελωνείων, με ωραίου νεαρού, με πάντα προσεγμένο ντύσιμο, προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Κυρίως για τα ακίνητα, επειδή αυτός ο επαναστάτης διαθέτει πολυτελείς κατοικίες στο ΣΑΙΝ-ΝΟΜΛΑ-ΜΠΡΕΤΕΣ, κοντά στο Παρίσι, όπου συγκεντρώνονται γύρω από ένα εξαιρετικό «πάρκο» οι βαθύπλουτοι ερασιτέχνες του γκολφ. Αν δεν υπήρχαν δίπλα στο Ριφάατ Ελ Άσσαντ ανήσυχοι σωματοφύλακες, θα πίστευε κανείς ότι είναι κάποιος αργόσχολος τραπεζίτης. Η κοσμική πλευρά του είναι παραπλανητική, επειδή αυτό δεν τον εμποδίζει να διευθύνει με σίγουρο χέρι τα ισχυρά μυστικά δίκτυα της υπηρεσίας του!...
Θεωρούμε απαραίτητο εδώ να παραθέσουμε έναν διάλογο που έγινε στην κατοικία αξιωματούχου της CIA στο Άρλιγκτον της Βιρτζίνια (ΗΠΑ), στις 26 Αυγούστου 1982, μεταξύ του Ραφάατ και του ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥ ΣΤΑΡΤΗΓΟΥ ΑΡΙΕΛ ΣΑΡΟΝ:
ΑΡΙΕΛ ΣΑΡΟΝ: «Χαρήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι μετά την συμφωνία της ισραηλοσυριακής κατάπαυσης πυρός, σεβαστήκατε τους όρους της. Ελπίζουμε ότι μπορούμε να επιχειρήσουμε σε σωστές βάσεις έναν διάλογο που θα οδηγήσει στο συμπέρασμα μιας συμφωνίας ειρήνης ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις μας.».
ΡΙΦΑΑΤ ΑΣΣΑΝΤ: «Τρία ουσιαστικά πράγματα μας ενδιαφέρουν: Η επιστροφή του Γκολάν, ο ρόλος της Συρίας στο Λίβανο, που θα περιλάμβανε ένα δικαίωμα εποπτείας, καθώς και την αναγνώριση του ιστορικού μας ρόλου».
ΑΡΙΕΛ ΣΑΡΟΝ: «Και τι λέτε σε σχέση με τους Παλαιστίνιους;».
ΡΙΦΑΑΤ ΕΛ ΑΣΣΑΝΤ: «Είμαστε πεπεισμένοι ότι η σημερινή ηγεσία της ΟΑΠ θα αλλάξει και ότι δυσκολίες αξεπέραστες θα παρουσιασθούν στο άμεσο μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι να είστε σίγουροι, ότι θα ακολουθήσουμε την πολιτική μας, ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν από τα στοιχεία της ΟΑΠ να χρησιμοποιήσουν το έδαφός μας για να εξαπολύσουν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ χωρίς προηγούμενη συμφωνία μας…..».
Εκπληκτικός διάλογος δύο συνεργατών, που πίνοντας ουίσκι προετοίμαζαν τον ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ της ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και διαμοιράζονταν το σώμα του Λιβάνου.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο-αργότερα- οι «προβλέψεις» Ριφάατ πραγματοποιήθηκαν. Όλα άρχισαν από τις αποσκιρτήσεις του Αμπού Σαλέχ και του Αμπού Μουσσά, δύο στρατιωτικών καθοδηγητών της ΟΑΠ. Παράλληλα το FPLP του Ζωρζ Χαμπάς και η εξτρεμιστική ομάδα του Αχμέτ Τζιμπρίλ αμφισβήτησαν την εξουσία του ΓΙΑΣΕΡ ΑΡΑΦΑΤ. Ο πιο αξιόλογος Παλαιστίνιος ηγέτης στη Βηρυτό ο Αμπού Ουαλίντ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ εκεί, ύστερα από εντολή του ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ της CIA στη Βηρυτό.
Απαγορεύτηκε στον ίδιο τον Αραφάτ να διαμένει στη Δαμασκό και δύο χιλιάδες σύντροφοί του εκδιώχθηκαν από την κοιλάδα ΜΠΕΚΑΑ. Τελευταίο επεισόδιο του ΣΕΝΑΡΙΟΥ CIA-ΡΙΦΑΑΤ-ΣΑΡΟΝ αποτέλεσε η περικύκλωση από δέκα χιλιάδες ΣΥΡΙΟΥΣ στρατιώτες και από τη «Σάϊκα» των δυνάμεων της ΟΑΠ που είχαν καταφύγει στο λιμάνι της Τρίπολης στα Βόρεια του Λιβάνου.
Από αυτό το σενάριο δεν θα λείψει βέβαια και απόπειρα δολοφονίας του Γιασέρ Αραφάτ. Μόλις την τελευταία στιγμήν ο Αραφάτ γλίτωσε από θαύμα!.....
Στο μικροσκόπιο της γαλλικής δικαιοσύνης η περιουσία του θείου του Άσαντ
Ο Ριφάατ Ελ Άσσαντ παρά τις άριστες διασυνδέσεις του με την CIA προτιμά να εμπιστεύεται τους ειδικούς των πληροφοριών που έχουν διεισδύσει σε όλες τις ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ αποστολές και στις συριακές ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, οι οποίες ειδικά στην ΓΑΛΛΙΑ και στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ, παρουσιάζονται ισχυρές.
Με την βοήθεια της CIA στις δυο αυτές χώρες έχουν βρει καταφύγιο στη μία, πολιτικοί αντίπαλοι όπως ο Σαλάχ Μπιτάρ, στην άλλη το ευρωπαϊκό δίκτυο των «ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ».
Περίπου τετρακόσιοι μαθητές του Ριφάατ Ελ Άσσαντ είναι εγγεγραμμένοι στα ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ, δηλαδή σε δεκαπέντε ιδρύματα.
Γιατί οι Λαθρομετάναστες βρίσκουν άσυλο στα Ελληνικά Πανεπιστήμια; Ποιοί τους προστατεύουν; Ο Σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα γνωρίζει; Όπως και οι ελληνικές αρχές!....
Ένας ΣΥΡΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ μαζί με τον εκάστοτε ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ της CIA έχουν την ευθύνη των Σύρων φοιτητών. Στο Σαιν Ντενί στα περίχωρα του Παρισιού, υπεύθυνος είναι ο ανεψιός του Ριφάατ, Αλί Άσσαντ, μαζί με το ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ της CIA στο Παρίσι. Στην ΛΥΩΝ, ο διορισμός δύο πρακτόρων των ειδικών υπηρεσιών της Συρίας, του ΜΑΑΡΗΦ ΕΚΧΑΗΡ και του ΜΟΧΕΝΤΙΝ ΟΜΠΕΙΝΤ, κρίθηκε απαραίτητος εξαιτίας των αποτελεσμάτων. Όπως ακριβώς στην ΤΟΥΡ όπου ο ΑΜΠΝΤΕΛ ΧΑΜΜΟΥ και ο ΚΑΝΤΕΡ ΚΙΣΙ διευθύνουν το συριακό Δίκτυο καθώς και στο Μπορντό, όπου ο ΝΑΜΠΙΛ ΕΛ ΧΟΥΣΣΑΡΙ και ο ΑΝΤΟΥΑΝ ΝΑΙΜ παίρνουν οδηγίες απ’ ευθείας από τον ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ της CIA στο Παρίσι.
21 Ιουλίου 1980, ΠΑΡΙΣΙ: Ο πρώην Σύρος πρωθυπουργός και ιδρυτής του Μπαάθ, Σαλάχ Μπιτάρ, όπως έβγαινε από τις εγκαταστάσεις της εφημερίδας «AL IHIA AL ARABI» που είχε δημιουργήσει για να πολεμήσει το καθεστώς της Δαμασκού, ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΕ με πολλαπλά χτυπήματα πιστολιού CZ-7.65 τσέχικης κατασκευής. Ο δολοφόνος διέφυγε χρησιμοποιώντας ένα αυτοκίνητο σταθμευμένο διακόσια μέτρα παρακάτω και κατευθύνθηκε προς την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ στο ΠΑΡΙΣΙ!......
ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ του 1981, οι γαλλικές υπηρεσίες παρατήρησαν μια αδιάκοπη κινητικότητα μεταξύ Παρισίων και Αιξ Λα Σαπάλ της Δ. Γερμανίας των μελών της συριακής αποστολής. Κθώς καμμία φυσιολογική διπλωματική δραστηριότητα δεν δικαιολογούσε αυτές τις μεταβάσεις. Οι γαλλικές υπηρεσίες ρώτησαν τους συναδέλφους τους της γερμανικής ΒΚΑ για το πιθανό ενδιαφέρον που θα μπορούσαν να έχουν οι συριακές ειδικές υπηρεσίες στην Αιξ Λα Σαπέλ. Η απάντηση που έφθεσε ήταν ότι: «Ο Ισσάμ Ελ Αττήρ, ένας από τους βασικούς ηγέτες των «ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ» που από το Μάρτιο του 1980 ήρθαν σε ανοιχτή ρήξη με το καθεστώς της Δαμασκού και επιχείρησαν μια σειρά εγκληματικών πράξεων εναντίον του προέδρου Άσσαντ, είχε καταφύγει στο Αιξ Λα Σαπέλ μετά το φοβερό κυνηγητό που εξαπέλυσαν οι ειδικές δυνάμεις του Ριφάατ στα Φέουδά τους, στο ΧΑΛΕΠΙ και στην Χάμα, όπου, σύμφωνα με τα αρχεία της CIA, είχαν ως αποτέλεσμα είκοσι χιλιάδες νεκρούς.
Οι γερμανικές αρχές ειδοποίησαν ότι ο Ισσάμ Ελ Αττάρ διέφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση. Το μόνο θύμα του παιχνιδιού, αυτή τη φορά ήταν ο ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ της ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ στην Βηρυτό, ο ΧΟΡΣΤ ΣΜΙΤ-ΝΤΟΡΝΕΝΤΕΝ, ο οποίος αφού απειλήθηκε πολλές φορές η ζωή του, εγκατέλειψε το Λίβανο το Μάρτιο του 1982, την ίδια στιγμή που τρεις Σύριοι, οι οποίοι είχαν συλληφθεί τέσσερις μήνες πριν απελευθερώθηκαν από τις Γερμανικές αρχές.
Οι τρείς αυτοί Σύριοι ήταν πράκτορες του Ριφάατ, τους οποίους «δάνειζε» στον ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ της CIA της Μέσης Ανατολής Έιμς, τους οποίους ο ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ διέταξε να δολοφονήσουν τον Γερμανό πρεσβευτή, επειδή ο τελευταίος ήταν έτοιμος να αποκαλύψει τον ΤΡΙΠΛΟ ΡΟΛΟ του αξιωματούχου της CIA στην Μάση Ανατολή.
Στις 22Απριλίου 1982, ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο ανατινάζεται μπροστά στο κτήριο που στεγάζεται η εφημερίδα «AL WATAN AL ARABI», στην οδό Μπαρμπερ αριθ. 33. Αποτέλεσμα δύο νεκροί και εξήντα τραυματίες. Τις αμέσως επόμενες ώρες ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Γκαστόν Ντεφέρ θα χαρακτηρίσει τον -Αλή Χασάν- πράκτορα της Συρίας και της CIA- “PERSONA NON GRATA” (ανεπιθύμητο πρόσωπο) καθώς και τον υφιστάμενο Μιχαήλ Κασσούχα. Η κυβέρνηση της Δαμασκού διαμαρτυρήθηκε έντονα για την παραπάνω απόφαση της απέλασης.
Διακριτικά έγινε γνωστό στον Σύρο υπουργό Εξωτερικών Αλίμ Κουτά ότι οι γαλλικές υπηρεσίες γνώριζαν αρκετά το οργανόγραμμα των συριακών διπλωματικών αποστολών και τις διασυνδέσεις τους με την CIA στην Γαλλία, ώστε να μπορεί να στείλει αμέσως πίσω στη Δαμσκό είκοσι τέτοιους πράκτορες-διπλωματικούς.
Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ της Συρίας και της CIA ήρθε σύντομα: Στις 4 Σεπτεμβρίου 1982, ο Γάλλος πρεσβευτής Λουί Ντελαμάρ έβγαινε με το αυτοκίνητό του από την κατοικία των πεύκων στη Βηρυτό που εφρουρείτο από Σύρους στρατιώτες, όταν πετάχτηκαν ξαφνικά και από το πουθενά τέσσερις οπλισμένοι με «Καλάσνικωφ» άντρες και το άδειασαν επάνω του. Οι δολοφόνοι εξαφανίσθηκαν και κανείς από τους φρουρούς της κατοικίας δεν είδε ούτε άκουσε το παραμικρό.
Μια άκρως εμπιστευτική αναφορά της CIA προς τις υπηρεσίες ασφαλείας ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, στις 24 Φεβρουαρίου 1983, ανέφερε ότι οι τρείς από τους τέσσερις δολοφόνους του Λουί Ντελαμάρ, ήταν σιίτες, της αιρετικής ομάδας του Χουσείν Μουσσαουί και είχαν στρατολογηθεί από τον σταθμάρχη της CIA στη Μέση Ανατολή.
Ο τέταρτος ήταν ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ και ονομαζόταν Ρότζερ Μιράντα. Εννέα μήνες αργότερα, στη διάρκεια μιας συνομιλίας μυστικής που έγινε στο ιδιωτικό διαμέρισμα του Φρανσουά ντε Γκροσούβρ, υπευθύνου της γαλλικής προεδρίας για ειδικές αποστολές, ο Αμπού Αγιάντ, ένας από τους υπαρχηγούς του Αραφάτ, δήλωσε στον Ζοζέφ Φρανζεσί, υπουργό Δημόσια Τάξης:
«Κάναμε τη δική σας δουλειά. Ο Σαντέκ Μουσσαουί, ένας από τους δολοφόνους του πρεσβευτή σας. Εκτελέστηκε από έναν κομάντο της Φατάχ. Τους άλλους πηγαίνετε να τους βρείτε στη Δαμασκό και στην Αμερικανική Πρεσβεία εδώ στο Παρίσι….».Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1982, οι διακεκριμένοι παίχτες του γκολφ στο Σαιν-Νομ-Λα-Μπρετές που σύχναζαν στο αγαπημένο τους «πάρκο» κλήθηκαν από τους Γάλλους αστυνομικούς να μην πλησιάζουν πολύ μια αξοχική έπαυλη της ιδιοκτησίας του γκολφ: «Μην ξεπερνάτε τα δέντρα», συμβούλευαν οι αστυνομικοί. Το βράδυ της Παρασκευής 10 Σεπτεμβρίου, ο Ριφάατ Ελ Άσσαντ κατέφθασε με τους τριάντα σωματοφύλακές του για να παίξει την Κυριακή γκολφ με τους διακρκιμένους προσκεκλημένους του.
Στην πραγματικότητα όμως ο Ριφάατ δεν πήγε εκεί για να παίξει γκολφ. Μαζί με τους παίκτες του γκολφ, είχε φτάσει και ο ΚΛΑΙΡ ΕΛΡΟΙ ΤΖΟΡΤΖ, διευθυντής συγκαλυμμένων (βρώμικων) επιχειρήσεων στα κεντρικά της CIA.
Εκεί ο Κλαιρ Ελρόι Τζορτζ με τους βοηθούς του και τον Ριφάατ, σχεδίασαν την ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΡΟΜΠΕΡΤ ΕΙΜΣ, ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ της CIA στην Μέση Ανατολή, με έδρα τη Βηρυτό.
Η εγκληματική ενέργεια εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στη Βηρυτό στις 18 Απριλίου, στοίχησε τη ζωή σε ογδόντα ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ και μεταξύ αυτών βρέθηκε και το πτώμα του σταθμάρχη Έιμς.
Αθανάσιος Στριγάς
ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
