ΕΝΑΣ ΜΕΤΡΙΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ!. «Η Γερμανία και το εμπάργκο κατά της Σοβιετικής Ένωσης»
Η 6η Νοεμβρίου του 1980, είναι ο πραγματικός θρίαμβος του Ρόναλντ Ρήγκαν.
Από την επομένη το πρωΐ, εμφανίζεται στη σκηνή του Σέντσουρι Πλάζα του Λος Άντζελες για μια πρώτη συνέντευξη τύπου.
Τα κενά του φαίνονται ήδη από τις πρώτες ερωτήσεις. Όταν ρωτήθηκε για το πρόσφατο ταξίδι του Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν στη Βαρσοβία για να συναντήσει τον Μπρέζνιεφ, ο Ρήγκαν ρίχνει αμήχανα βλέμματα στους ανθρώπους του και αποδεικνύεται ανίκανος να επαναλάβει το όνομα του Γάλλου Προέδρου…..
Τι σημασία όμως είχε αυτό;….
Εκείνο ήταν άμεσος, ζεστός. Επιβεβαιώνει: «Δεν φοβάμαι το τι με περιμένει, όπως ο Αμερικανικός Λαός δεν φοβάται το μέλλον», πριν προσθέσει απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους: «Να παιδιά μου, οι μπελάδες σας τελείωσαν οι δικοί μου τώρα αρχίζουν».
Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα ο Χάμμερ ξεχείλιζε από χαρά: «Ὀλα είναι τέλεια…στ’ αλήθεια αυτό ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα που μπορούσε να περιμένει κανείς…».
Ο συνομιλητής του παρατηρεί κατάπληκτος: «Μα τέλος πάντων ο Ρήγκαν στήριξε την εκστρατεία του στο σφοδρό αντικομμουνισμό και σε μια στάση πυγμής, απέναντι στη Σοβιετική Ένωση…».
«Σαν τον Νίξον. Πάει καιρός που τους γνωρίζω και τους δύο. Η εκστρατεία και οι εκλογές είναι άλλο πράγμα. Ο Νίξον θεμελίωσε την Ύφεση. Θυμηθείτε αυτό που σας λέω. Ο Πρόεδρος Ρήγκαν θα κάνει σύντομα μια κίνηση καλής θέλησης προς την Σοβιετική Ένωση, αίροντας το εμπάργκο».
Στις 24 Απριλίου 1981, ο Χάμμερ μόλις είχε φτάσει στη Μόσχα, όταν αναγγέλεται η άρση του ΕΜΠΑΡΓΚΟ στις εξαγωγές Φωσφάτων.
Τον Ιανουάριο του 1982, ο Ρήγκαν επιβάλλει νέο ΕΜΠΑΡΓΚΟ για τα υλικά που κατασκευάζονται στις ΗΠΑ και προορίζονται για την ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ του ΕΥΡΩΣΙΒΗΡΙΚΟΥ ΑΓΩΓΟΥ ΑΕΡΙΟΥ.
Στην συνέχεια επιβάλλει και δεύτερο Εμπάργκο, με στόχο αυτήν τη φορά τα Αμερικανικά υλικά που κατασκευάζονταν στην ΕΥΡΩΠΗ, κατόπιν ειδικής αδείας!...
Η συμφωνία την οποία πλήττει έτσι η κυβέρνηση Ρήγκαν, είναι η σύμβαση που έχουν συνάψει η ΓΑΛΛΙΑ, η ΓΕΡΜΑΝΙΑ και η ΙΤΑΛΙΑ, που προέβλεπε ετήσια παράδοση από την Σοβιετική Ένωση 8 ΔΙΣεκατομμυρίων κυβικών ΑΕΡΙΟΥ για είκοσι πέντε χρόνια, ενώ οι Ευρωπαίοι θα προμήθευαν σε αντάλλαγμα σημαντικό μέρος του απαραίτητου υλικού, για την κατασκευή των 5.500 χιλιομέτρων ΑΓΩΓΟΥ ΑΕΡΙΟΥ.
Η σημασία της σύμβασης για την Ευρώπη που διερχόταν ΚΡΙΣΗ, ήταν ζωτική. Δέκα δισεκατομμύρια δολλάρια, περισσότερα από 20.000.000 εργατώρες για τις επιχειρήσεις της. Αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκτιμά ότι όλα αυτά θα καταλήξουν σε ανεπίτρεπτη εξάρτηση.
Αμέσως μετά την αναγγελία του εμπάργκο, ο τότε ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΧΕΛΜΟΥΤ ΣΜΙΤ, πηγαίνει στην Ουάσιγκτων για να υποστηρίξει την συνέχιση του σχεδίου.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι με τα μέτρα αυτά του εμπάργκο, η Ουάσιγκτων σκόπευε να απαντήσει με τρόπο άκομψο και υποκριτικό στις ωμές απφάσεις που πάρθηκαν στην ΠΟΛΩΝΙΑ, σε βάρος του Συνδικάτου «Ἁλληλεγγύη».
Οι Δυτικογερμανοί, αρνήθηκαν να συμφωνήσουν με τα αντίποινα που αφορούσαν στην Πολωνική κατάσταση. Χωρίς τον αγωγό αερίου, πολλές από τις επιχειρήσεις στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ θα βρίσκονταν στα πρόθυρα της ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ!……
Ύστερα από πολιτικές συνομιλίες στο Λευκό Οίκο που διήρκησαν μια ημέρα, ο Χέμουτ Σμιτ δείπνησε στη ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ σε στενό κύκλο.
ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ: ο ΤΖΩΝ ΜΑΚ ΚΛΟΫ, ο ΧΕΝΡΥ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ, ο ΤΖΕΡΑΛΝΤ ΦΟΡΝΤ, ο ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ και ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΟΥΛΤΣ, ο οποίος δεν είχε οριστεί ακόμα Υπουργός Εξωτερικών, αλλά η εταιρία του, η ΜΠΕΧΤΕΛ, δεν είχε σεβαστεί το εμπάργκο που επέβαλε η κυβέρνηση Ρήγκαν. Μετά το δείπνο, ο Γερμανός Πρεσβευτής αποσύρθηκε αφήνοντας τον Καγκελλάριο μόνο με τους καλεσμένους του.
Ο Σμιτ υπερασπίστηκε την άρση του εμπάργκο, εκθέτοντας την ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, υπογραμμίζοντας τα οικονομικά οφέλη της σύμβασης και το μηδαμινό αποτέλεσμα των οικονομικών κυρώσεων. Δήλωσε, τέλος, ότι θεωρούσε το μέτρο αυτό ως άμμεση επίθεση κατά της δυνατότητας των Ευρωπαίων να κατασκευάζουν αγωγούς ήταν μάλιστα πιο οδυνηρή, στο μέτρο που οι Ευρωπαίοι Σύμμαχοι πληροφορήθηκαν την απόφαση του Αμερικανού Πρόεδρου, πέντε ώρες πριν από την εφαρμογή της.
Η συζήτηση εξακολούθησε μέχρι τις δωδεκάμισυ το βράδυ. Ο ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ μίλησε ελάχιστα, αλλά επιδοκίμασε την ανάλυση του Γερμανού Καγκελλάριου. Είχε πολλές αιτίες να το κάνει, αφού μια από τις πλέον θιγόμενες, από το εμπάργκο, ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ήταν η ΡΟΥΡ-ΓΚΑΖ AG, η οποία του ανήκε, μέσω της ΕΞΟΝ ……..
Λίγες ημέρες μετά από εκείνη την συνάντηση, ο Μακ Κλόϋ μιλώντας σε στενό κύκλο είπε: «Στην κυβέρνηση αυτή υπάρχουν πολλοί ιδεολόγοι που έχουν υψώσει τον τόνο της φωνής τους».
Σαν να ήταν εντελώς συμπτωματικό, οι περισσότεροι «Σοβιετικοί» σώπασαν ή εγκατέλειψαν τα καθήκοντά τους, όπως ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΧΑΙΗΓΚ, ο Ρίτσαρντ Ἀλλεν, ο Ρίτσαρντ Πάϊπς περιβόητος για τις αντισοβιετικές θέσεις, σοβιετολόγος στο περιθώριο.
Η τελευταία επίθεση κατά του εμπάργκο, έγινε με την ευκαιρία της ετήσιας συνδιάσκεψης του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ, που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1982 στην Ουάσιγκτων.
Επωφελούμενη από την παρουσία πολλών χιλιάδων ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ και ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ, η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ διένειμε μια αναφορά που υπερασπιζόταν «την φρόνιμη συνύπαρξη Ανατολής και Δύσης».
Για τους συντάκτες του εγγράφου, «η Δύση έχει να κερδίσει πολλά αν ξαναρχίσει εκτεταμένες συναλλαγές με την Ανατολή».
Όσο για τον αγωγό ΑΕΡΙΟΥ, σημείωνε, ότι η μόνη συνέπεια της υπόθεσης αυτής ήταν να διχάσει τους Συμμάχους.
Λίγους μήνες αργότερα ο Ρήγκαν ανήγγειλε την ΑΡΣΗ του εμπάργκο, το οποίο από καιρό παραβιαζόταν!...
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΡΙΓΑΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ
