ΗΠΑ: Ο νόμος Γκράμ-Ράντμαν

Στην πραγματικότητα, σχεδόν πάντα, όταν τα αμερικανικά επιτόκια ανεβαίνουν, ανεβαίνει και το δολλάριο. 

Γιατί ξαφνικά να κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση;

Για το ενδεχόμενο να πραγματοποιηθούν οι «προβλέψεις» τους, οι Καθηγητές έχουν ενημερώσει σχετικά τις ευρωπαϊκές χώρες με απόρρητα Non Papers, καθώς και τους προέδρους των κυριώτερων τραπεζικών ιδρυμάτων διεθνώς.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα των Καθηγητών είναι οι Ευρωπαΐοι ηγέτες, που τηρούν μια στάση ανοιχτής περιφρόνησης προς τις ΗΠΑ.

Άποψή τους, την οποία διατυπώνουν με διάφορα υπονοούμενα και διπλωματικούς σολοικισμούς, είναι:

«Δεν χρειαζόμαστε ούτε τους πυραύλους σας, ούτε την τεχνολογία σας, ούτε τα λεφτά σας. Είναι καιρός να το αντελήφθητε αυτό, εσείς οι Αμερικανοί, και να αρχίσετε να ασχολείστε με τις δικές υποθέσεις και όχι με τις δικές μας».

Σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη αναλαμβάνει την εξουσία μια νέα γενιά πολιτικών, που βλέπει τους Αμερικανούς όχι ως ελευθερωτές αλλά ως τους εισβολείς στο Βιετνάμ, στο Ιράκ, στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Τους θεωρούν άρπαγες και σύμβολο της ισχύος τους είναι οι μεγάλες πολυεθνικές τράπεζες –City Bank ή Bank of America- οι οποίες στηρίζουν και προωθούν τις πολυεθνικές εταιρίες για να αλώσουν τον Κόσμο, αλλά κυρίως την Ευρώπη.

Οι Καθηγητές πιστεύουν πως κάποιοι έχουν αποφασίσει να καταστρέψουν ένα από τα αμερικανικά είδωλα: μια πολυεθνική τράπεζα. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε οικονομικό ντόμινο, θα αναγκάσει τους Αμερικανούς σε υποχώρηση και θα σώσει τους Ευρωπαΐους από την αμερικανική κηδεμονία, παρά τις ωφελιμιστικές εξαγγελίες της Παγκοσμιοποίησης.

Η «ανάπτυξη», γράφει η μελέτη των «σκοτεινών διασημοτήτων», ίσως βρεθεί στο τέλος της.

Ο νόμος Γκράμ-Ράντμαν θα πρέπει να ανασταλεί τότε.

Αθανάσιος Στριγάς