ΙΡΑΝ: Η επερχόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και οι παγκόσμιες διαστάσεις της Τεχεράνης
του Ιωάννη Μιχαλέτου
(Ειδικές πληροφορίες και για την Ελλάδα//Ν.Α Ευρώπη)
“Αν θέλεις να κάνεις ειρήνη, μη μιλάς με τους φίλους. Μίλα με τους εχθρούς σου.”
Μοσέ Νταγιάν, 1915-1981, Ισραηλινός υπουργός & στρατιωτικός
Το Ιράν, αποτελεί κράτος κομβικής σημασίας για την ανάγνωση των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, η οποία πλέον κινείτε γοργά προς μια πορεία μετάλλαξης και συνεχών κοινωνικών και εθνοτικών συγκρούσεων. Το Ιράν αποτελεί την γεωπολιτική γέφυρα μεταξύ Τουρκίας και πετρελαιοπαραγωγών χωρών της Μέσης Ανατολής από την μία πλευρά και της Κεντρικής Ασίας και της Ινδικής υπό-ηπείρου από την άλλη. Τα ανωτέρω σε συνδυασμό με τις δραματικές αλλαγές που επέφερε η λεγόμενη “Αραβική Άνοιξη” και την άνοδο του εξτρεμιστικού Σουνιτικού Ισλάμ (Σαλαφιστές), θέτουν επιπλέον παραμέτρους στις οποίες διαδραματίζεται η “Ιρανική κρίση”.
Ουσιαστικά η Τεχεράνη κρατάει σε επίπεδο γεωπολιτικό τα κλειδιά της ισορροπίας του ευρύτερου Μουσουλμανικού κόσμου, αλλά και των πηγών ενέργειας που διέπουν την διεθνή οικονομική ζωή. Συνεπώς , οι όποιες εξελίξεις σε αυτή τη χώρα, έχουν παγκόσμια διάσταση και δυναμική και επιπτώσεις που δεν μπορούν να υπολογιστούν αλλά είναι βέβαιο ότι θα είναι πολυδιάστατες.
Προκειμένου να κατανοηθεί για ποιους λόγους το Ιράν εμφανίζεται ανένδοτο στο να υποχωρήσει στο πυρηνικό του πρόγραμμα το οποίο εάν ολοκληρωθεί θα ανατρέψει τις ευαίσθητες ισορροπίες σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να αναλυθεί η διεθνής δράση των Ιρανών και κατά πόσο εμφανίζει πολύ μεγάλη δυσκολία η διεθνής πλέον προσπάθεια ανάσχεσης της ισχύος τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι τυχόν πολεμική σύγκρουση στο Ιράν και συνεπακολούθως αποκλεισμός του Ιρανικού πετρελάιου από τις αγορές θα εκτοξεύσει την τιμή του μαύρου χρυσού τουλάχιστον στα 170-190 Δολάρια ανά βαρέλι και σε ότι αφορά την Ελλάδα, αυτό θα σημαίνει την άμεση χρεωκοπία της χώρας.
Το παρόν κείμενο θα επικεντρωθεί σε παράθεση πληροφοριών και επεξήγηση επί του διεθνούς πολυπλόκαμου ρόλου των Ιρανών καταδεικνύοντας την ευρύτερη διάσταση αυτού του κράτους ώστε ο καλά ενημερωμένος αναγνώστης να είναι σε θέση να διαπιστώσει την ευρύτερη δυναμική του «Ιρανικού ζητήματος» και τους λόγους που μέχρι στιγμής έχουν αποτρέψει την στρατιωτική επέμβαση σε αυτό το κράτος. Πρέπει εμφατικά να σημειωθεί ότι είναι τόσο μεγάλη η γεωπολιτική σημασία του Ιράν, ώστε όποια δύναμη καταφέρει να το ελέγξει θα είναι σε θέση να επιβάλλει τους όρους της στη διεθνή κοινότητα και ιδιαίτερα διαμέσου του ελέγχου του μεγαλύτερου μέρους της παραγωγής υδρογονανθράκων που λαμβάνει χώρα στο Ιράν και στα πέριξ κράτη. Με απλά λόγια το διακύβευμα είναι η παγκόσμια κυριαρχία.
Οι Υπηρεσίες πληροφοριών του Ιράν
Το κράτος του Ιράν δίνει μεγάλη έμφαση στην ισχύ των υπηρεσιών πληροφοριών που διαθέτει οι οποίες θεωρούνται ως από τις ικανότερες στο κόσμο, εάν και στην ουσία είναι παραστρατιωτικές δυνάμεις με εκτεταμένες εκτελεστικές εξουσίες.
Στο Ιράν υπάρχει ειδικό υπουργείο -ΜΙSIRI- στο οποίο υπάγονται οι ποικίλες υπηρεσίες, με κυριότερη την VEVAK (Vezarat-e Ettela’at va Amniat-e Keshvar).
Υπολογίζεται σε αδρές γραμμές ότι είναι υπεύθυνο για τουλάχιστον 500 επιχειρήσεις συχνά τρομοκρατικές τα τελευταία 25 έτη σε ολόκληρο τον πλανήτη και περίπου 1.000 δολοφονίες.
Το Υπουργείο πληροφοριών υπάγεται απευθείας στον Αγιατολαχ Αλί Χαμεϊνί και αποτελεί την αιχμή του δόρατος της Τεχεράνης. Εάν και δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία, υπολογίζεται ότι διαθέτει προϋπολογισμό άνω του ενός δις. Δολαρίων το χρόνο.
Ο τωρινός Υπουργός -υπηρετεί από το 2009- είναι ο Heyder Moslehi, ένα από τους ισχυρότερους αξιωματούχος στο Ιράν και είχε προϋπάρξει επικεφαλής του πολιτικού-ιδεολογικού γραφείου των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης, του ισχυρότερου παραστρατιωτικού βραχίονα της θρησκευτικής ηγεσίας που κυβερνά τη χώρα από το 1979 μετά την ανατροπή του Σάχη.
Η χρησιμότητα μιας κάθετης δομής πληροφοριών από το Ιράν με την Υπουργική δομή, προσδίδει ιδιαίτερη δύναμη στην ισχύ των Μουλάδων οι οποίοι είναι σε θέση να κινητοποιήσουν τους πόρους του κράτους και τους πράκτορες του Ιράν που βρίσκονται στο εξωτερικό για να πιέσουν αποτελεσματικά ξένες κυβερνήσεις και οργανισμούς.
Το Υπουργείο Πληροφοριών συνεργάζεται με αυτό τον Εξωτερικών και μεγάλος αριθμός διπλωματών έχει στρατολογηθεί με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών και τη στρατολόγηση ξένων υπηκόων. Είναι λίαν πιθανό το 20% τουλάχιστον από το συνολικό αριθμό διπλωματών του Ιράν να εργάζονται παράλληλα στο ΜΟΙS. Ένα από τα κύρια καθήκοντα αυτών των πρακτόρων είναι η παρακολούθηση των αντιφρονούντων στο εξωτερικό. Στη Γερμανία όπου διαμένουν περίπου 100.000 αντικαθεστωτικοί Ιρανοί, η Τεχεράνη έχει ένα τεράστιο δίκτυο παρακολούθησης τους και έχουν υπάρξει και περιπτώσεις δολοφονιών με γνωστότερη την βομβιστική επίθεση στο Ελληνικής ιδιοκτησία εστιατόριο “Μύκονος” το 1992 όπου σκοτώθηκαν 4 Κούρδοι που δρούσαν εναντίον των αρχών του Ιράν. Δραστήριο κλιμάκιο των Ιρανικών υπηρεσιών υπάρχει εδώ και δύο δεκαετίες και στη Κωνσταντινούπολη.
Στην Αθήνα οι Ιρανοί ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τους αντιφρονούντες οι περισσότεροι εκ των οποίων μεταβαίνουν αργότερα σε Δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα είτε ζητούν πολιτικό άσυλο είτε έρχονται ως λαθρομετανάστες.
Εικάζεται ότι οι Ιρανοί πράκτορες επιδιώκουν την εισχώρηση σε ανθρωπιστικές ΜΚΟ ώστε να συλλέγουν πληροφορίες για τους νεοεισερχόμενους, τα πολιτικά πιστεύω τους και τις κινήσεις τους. Σύμφωνα με μέλος ανθρωπιστικής οργάνωσης που συνομίλησε με τον γράφοντα, οι Ιρανοί μετανάστες στην Αθήνα πραγματικά φοβούνται την πανταχού παρούσα υπηρεσία πληροφοριών της χώρας του και γνωρίζουν ότι εάν δράσουν αντικαθεστωτικά, κινδυνεύουν.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η VEVAK ιδιαίτερα, «κατασκευάζει» αντιφρονούντες που τους στέλνει σε άλλες χώρες προκειμένου να διεισδύσουν σε αντιστοίχους κύκλους και να συλλέξουν πληροφορίες. Αυτό έχει σημασία για την Ελλάδα, καθότι η Τουρκία δεν ζητά βίζα από τους Ιρανούς με αποτέλεσμα όλοι οι ανωτέρω βρίσκονται ανέτως στα Ελληνοτουρκικά σύνορα και εν συνέχεια να περνούν κατά βάση παράνομα και καταλήγουν στην Αθήνα.
Άρα ανά πάσα στιγμή βρίσκονται στην Ελλάδα έκτακτοι Ιρανοί πράκτορες πέρα από τους μόνιμους που σταθμεύουν εδώ. Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι το σημαντικό θέμα της μη ύπαρξης βίζας από την Τουρκία δεν έχει γίνει θέμα ούτε στην Ε.Ε αλλά ούτε και από τους Αμερικανούς.
Τα στελέχη του ΜIΙSIRI συνήθως επιλέγονται από το Στρατό και τις λοιπές ένοπλες κρατικές ομάδες του Ιράν. Τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η απόλυτη αφοσίωση στους θρησκευτικούς ηγέτες και η ικανότητα τήρησης εντολών δίχως τις παραμικρές τύψεις, λόγω του ότι αυτές περιλαμβάνουν δολοφονίες, βασανισμούς και τρομοκρατικές δράσεις.
Σύμφωνα με πολλούς Δυτικούς παρατηρητές, αρκετά μέλη της περιβόητης υπηρεσίας πληροφοριών του Σάχη, την SAVAK, εντάχθηκαν στη ΜISΙRI και μετέδωσαν τη μεγάλη εμπειρία τους και διασυνδέσεις τους στο εξωτερικό. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η SAVAK είχε αντλήσει πολύτιμη εμπειρία τόσο από τους Αμερικανούς όσο και από τους Ισραηλινούς όταν κατά τη δεκαετία του ’60 και ’70 ο Σάχης συμμαχούσε με αυτές τις χώρες.
Το Υπουργείο ιδρύθηκε στις 18 Αυγούστου 1984 και οι διοικητές του από τότε έχουν υπάρξει οι: Mohammad Reyshahri, Ali Fallahian, Ghorbanali Dorri-Najafabadi , Ali Younessi, Gholam Hossein Mohseni-Ejehei, όλοι τους επίλεκτα μέλη της Ιρανικής ελίτ.
Την ίδια περίοδο με την καθιέρωση του Υπουργείου μια παραστρατιωτική ομάδα με την ονομασία “Φρουροί της Ιερουσαλήμ”, γνωστή και ως Quds Force. δημιουργήθηκε ώστε να φέρνει εις πέρας “ειδικές αποστολές”. Θεωρείτε ως από τις καλύτερες παραστρατιωτικές ομάδες στο κόσμο με τεράστια εμπειρία στο πεδίο των μαχών.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι έχει συμμετάσχει στο αντάρτικο των Κούρδων εναντίον του Ιράκ τη δεκαετία του ’80, στο Αφγανιστάν εναντίον των Σοβιετικών βοηθώντας το θρυλικό Αφγανό πολέμαρχο Μασσουντ, στη Βοσνία εναντίον των Σέρβων, στο Ιράκ εναντίον των Αμερικανών, στο Λίβανο εναντίον των Ισραηλινών και σε πολλές έκτακτες αποστολές σε πολλές χώρες. Σύμφωνα με ΜΜΕ της Μέσης Ανατολής, η ομάδα αυτή δρα στη Συρία τώρα ενώ είχε λάβει μέρος και στον πόλεμο του Λιβάνου το 2006.
Η Quds Force είναι οργανωμένη σε 8 Διευθύνσεις με παγκόσμια αποστολή
1) Δυτικές χώρες
2) Ιράκ
3)Ισραήλ-Λίβανος-Ιορδανία
4) Τουρκία
5) Βόρεια Αφρική
6) Αραβική Χερσόνησο
7) Πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες
8) Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδία
Οι κύριοι τομείς ενδιαφέροντος αυτής της ομάδας είναι ο Λίβανος όπου έχει αναλάβει την εκπαίδευση της Χεζμπολλάχ, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Η Χεζμπολλάχ επιδοτείται με άνω του ενός δις. Δολάρια το έτος από τη Τεχεράνη και με πλήθος οπλισμού και εκπαιδευτών. Όλα τα ηγετικά στελέχη της Λιβανέζικης αυτής οργάνωσης έχουν θητεύσει και εκπαιδευτεί από Ιρανικές υπηρεσίες.
Ο αριθμός των επιχειρησιακών στελεχών της Quds Force υπολογίζεται σε 2.000 άτομα με ακόμα τουλάχιστον 20.000 βοηθητικό προσωπικό. Υπάγεται στους “Φρουρούς της Επανάστασης” και στελεχώνεται αποκλειστικά από νομιμόφρονα και ταλαντούχα στελέχη των ειδικών δυνάμεων.
Οι Ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν αποκτήσεις σκληρή φήμη παγκοσμίως λόγω των βίαιων μέτρων και αντιμέτρων που εφαρμόζουν εναντίων αντιπάλων τους. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, εάν ένας Ιρανός πράκτορας δολοφονηθεί, ως αντίποινα δύο από τους καλύτερους αντιπάλους θα εκτελεστούν. Σε πολλές περιπτώσεις οι Ιρανοί δηλώνουν το τόπο και το χρόνο που θα το διαπράξουν, γεγονός που επιδρά αρνητικά ψυχολογικά σε κάθε αντίπαλη υπηρεσία. Περαιτέρω λόγω του έντονου θρησκευτικού στοιχείου, εκτιμάται ότι οι Ιρανοί πράκτορες πεδίου υπερτερούν σε θέματα ηθικού και επιπλέον διαθέτουν και αφθονία μέσων.
Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος στο Ιράν έχει μισθό 200 Ευρώ το μήνα, ενώ οι Ιρανοί επιτελείς πληροφοριών κερδίζουν τουλάχιστον το 5πλάσιο και επιπλέον έχουν ειδικά προνόμια, όπως δωρεάν ακριβά αυτοκίνητα, χρήση κρατικών εξοχικών κατοικιών, φοροαπαλλαγές και άλλα. Αποτελούν την ελίτ του κρατικού μηχανισμού της χώρας.
Ισλαμικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται και ελέγχονται από τις Ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών
Hezbollah (Λίβανος, Παλαιστίνη, Συρία, Αργεντινή, Παραγουάη, Παναμάς και κυψέλες σε όλες τις σημαντικές πρωτεύουσες στο κόσμο-Μεταξύ των οποίων και η Αθήνα, σύμφωνα με σχετικά πρόσφατες αναφορές Αμερικανών ειδικών)
HAMAS (Λωρίδα της Γάζας, Παλαιστίνη, Συρία, Λίβανος, Ιορδανία και μικρές ομάδες υποστήριξης στο Δυτικό κόσμο και στα κράτη του Κόλπου)
Palestine Islamic Jihad (Λωρίδα της Γάζας, Παλαιστίνη, Συρία, Λίβανο, Ιορδανία)
Popular Front for the Liberation of Palestine (Παλαιστίνη, Λωρίδα της Γάζας, Λίβανος, Συρία)
Saudi Hezbollah (Σαουδική Αραβία, Κράτη του Κόλπου, Λίβανος)
Shabab al-Moumineen (Υεμένη, Σαουδική Αραβία, Λίβανος)
Επίσης διάφορες Κουρδικές φατρίες στο Κουρδιστάν όπως και οι εξτρεμιστικές ομάδες Σιιτών του Ιράκ και τρομοκρατικές οργανώσεις στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν.
Το Ιράν στα Βαλκάνια
Βοσνία
Από την δύναμη Qods, ορισμένοι αξιωματούχοι της εισήλθαν στη Βοσνία μετά την έναρξη των εμφυλίων συρράξεων στην περιοχή σύμφωνα με τοπικά δημοσιεύματα και μαρτυρίες πρώην στελεχών πληροφοριών γειτονικών κρατών. Πιο συγκεκριμένα ο Mehdi Talati (Ανώτερος αξιωματικός), Hadi Sadat (Υπάλληλος στον οργανισμό Obnova), Jafer Naghi Pour ( Διευθυντής του ερευνητικού κέντρου IBN SINA και ο Ali Berzegera (Ανώτερο στέλεχος στον οργανισμό Obnova). Οι κύριες περιοχές δράσεις τους ήταν το Σεράγεβο, το Μόσταρ και το Μπίχατς όπου και οργάνωναν αυτόνομους τοπικούς πυρήνες υποστήριξης. Το 2006 Κροάτες δημοσιογράφοι είχαν αποκαλύψει ότι ο συνολικός αριθμός των Ιρανών πρακτόρων στα Βαλκάνια με επίκεντρο τη Βοσνία ανερχόταν σε 300 άτομα, γεγονός που υποδηλώνει την ικανότητα της Τεχεράνης σε μυστικές επιχειρήσεις, ανώτερες ακόμα και ανεπτυγμένων Ευρωπαϊκών κρατών.
Η παρουσία πολυεθνικών δυνάμεων στο Σεράγεβο, πλειάδας οργανισμών που ελέγχονται από Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών και η γειτνίαση με τους οδικούς άξονες που οδηγούν είτε στη Κεντρική Ευρώπη, είτε στα Νότια Βαλκάνια, αποτελούν κυριολεκτικά μαγνήτες για την παρουσία των Ιρανών. Σε περίπτωση κρίσης με τη Τεχεράνη λόγω του πυρηνικού της προγράμματος, ενδέχεται οι «Ανενεργές κυψέλες» να ενεργοποιηθούν για την πρόκληση δολιοφθορών, εάν και το πιθανότερο είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν για την συλλογή πληροφοριών και την κινητοποίηση του πληθυσμού υπό τη μορφή διαδηλώσεων.
Εάν και δεν υπάρχουν απτά στοιχεία, δεν αποκλείεται στρατολόγηση μελών των αποστολών του ΟΗΕ αλλά και ΜΚΟ Δυτικής προέλευσης, να έχει λάβει χώρα. Σε ότι αφορά την Ελλάδα είναι μάλλον χρήσιμο να υπάρχει πρόβλεψη για τον έλεγχο των Ελλήνων που διέμεναν επί μακρόν ως ιδιώτες στην παραπάνω περιοχή, καθότι όπως προαναφέρθηκε είναι ένα από τα κύρια σημεία στρατολόγησης πρακτόρων στην Ευρώπη συν τοις άλλης παρουσίας εξτρεμιστικών και εγκληματικών ομάδων με μεγάλη ισχύ.
Ένας από τους πλέον προσφιλής τρόπους στρατολόγησης των Ιρανών, ήταν η επικέντρωση σε Μουσουλμανικά στελέχη της Βοσνιακής υπηρεσίας πληροφοριών (AID), τους οποίου καλούσαν σε πολιτισμικά και θρησκευτικά σεμινάρια. Στη συνέχεια εκμεταλλευόμενη τις οικονομικές τους δυσκολίες, τους έδιναν μηνιαίο μισθό με αντάλλαγμα ποικίλες πληροφορίες κυρίως πολιτικής φύσεως. Όσοι έδειχναν πρόθυμοι για περαιτέρω συνεργασία με τους Ιρανούς στάλθηκαν για εκπαίδευση στο Ιράν και συγκρότησαν μία σειρά από «Ασφαλή σπίτια», τοποθεσίες συναντήσεων μεταξύ τους όπου ελάμβαναν οδηγίες από τον Ιρανό αξιωματούχο Mehdi Nurijan. Ο ίδιος είχε το κάλυμμα της δημοσιογραφικής ιδιότητας και τουλάχιστον 30 συναντήσεις έλαβαν χώρα στο προάστιο του Σαράγιεβο Velesic, την περίοδο 1996-1999.
Μία σημαντική στιγμή που οδήγησε στην αποκάλυψη της δράσεως των Ιρανών, ήταν η επιδρομή στο στρατόπεδο εκπαίδευσης παραστρατιωτικών της Pogorelica από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, στις 15 Φεβρουαρίου του 1996. Βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες όπλων και εκρηκτικών όπως 10 τυφέκια ελεύθερων σκοπευτών με σιγαστήρες, 30 αυτόματα όπλα, φορείς και ρουκέτες RPG, 2000 μέτρα καλωδίων, πλάκες δυναμίτη, 50 ηλεκτρονικοί πυροκροτητές, βόμβες μικρής ισχύος, οδηγίες κατασκευής εκρηκτικών, όργανα γυμναστικής, οδηγίες για κεκαλυμμένη δράση και διαφυγή, χειροβομβίδες και κινητά τηλέφωνα.
Ακόμα βρέθηκαν λεπτομερή σχέδια που έδιναν οδηγίες για απαγωγές διεθνών αξιωματούχων, και 6 μακέτες κτιρίων όπως της Αμερικάνικης Πρεσβείας με οδηγίες για την προσβολή τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι γλώσσες των οδηγιών αυτών ήταν τα Σερβοκροάτικα, τα Φαρσί αλλά και τα Αραβικά, υποδηλώνοντας ίσως κάτι παραπάνω από τη Ιρανική προέλευση.
Ο Αμερικανός Συνταγματάρχης David Hunt που πήρε μέρος στην επιχείρηση δήλωσε ότι « Το 80% του υλικού που βρέθηκε προέρχεται από το Ιράν και αναμφισβήτητα είχε ως σκοπό την πρόκληση τρομοκρατικής ενέργειας στη Βοσνία».
Άλλο ένα παρόμοιο στρατόπεδα οργανώθηκε στη περιοχή της Fojnica, το οποίο εκπαίδευσε σε 72 ημέρες περί τα 80 άτομα. Σε αυτή την περίπτωση ουδείς συνελήφθη και ούτε υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία για την δράση των εκπαιδευόμενων.
Nedzad Ugljen, ένας εκ των οργανωτών της Pogorelica, δολοφονήθηκε από αγνώστους στο τέλος του 1996, κατά πάσα πιθανότητα από τους Ιρανούς γιατί είχε αποκαλύψει στους Αμερικανούς το σκοπό ύπαρξης του στρατοπέδου. Την ίδια χρονιά και το 1997 και ‘98 δεκάδες δολοφονίες, απόπειρες, εμπρησμοί και βομβιστικές επιθέσεις στοχοποίησαν Βόσνιους Μουσουλμάνους οι οποίοι είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με το στρατόπεδο.
Τα τελευταία χρόνια η δράση των Ιρανών για ευνόητους λόγους έχει μειώσει αισθητά την παρουσία της, εάν και εξακολουθούν να υπάρχουν ισχυρά προπύργια της παρουσία της σε όλο το φάσμα της τοπικής κοινωνίας. Η νέα κατάσταση στα Βαλκάνια κατά το προσεχές διάστημα (Βλ. Κόσσοβο-ΠΓΔΜ-Αλβανία), ενδέχεται να δείξει και τους σκοπούς της Τεχεράνης για την περιοχή, σε συνδυασμό πάντοτε με τις εξελίξεις στο ίδιος το Ιράν, αλλά και την άνοδο των Σαλαφιστών στα Νότια Βαλκάνια.
Κύριοι οργανισμοί
Ινστιτούτο IBN SINA
Ιδρύθηκε στις 12/08/1996 στο Σεράγεβο με κύριο σκοπό την παραγωγή αναλύσεων για την πολιτική και την οικονομία της Βοσνίας. Τα γραφεία της βρίσκονται στην οδό Potok 24 στο Δήμο Stari Grad. Η χρηματοδότηση του προέρχεται 100% από το Ιράν και ο διευθυντής του είναι γνωστός ως «Dzafer». Στον οργανισμό αυτό συναγελάζονται σημαντικές προσωπικότητες της πολιτιστικής ζωής των Βόσνιων Μουσουλμάνων, καθηγητές του Πανεπιστημίου του Σεράγεβου, δημοσιογράφοι αλλά και θρησκευτικοί ηγέτες. Το ινστιτούτο εκδίδει το περιοδικό «Znakovi vremena». Ένα μέλος του IBN SINA, ο Nedzad Latic, είναι ο ιδιοκτήτης της εκδοτικής εταιρείας Bosancica print που ασχολείται κυρίως με την έκδοση Ιρανικών βιβλίων.
Cultural Center of Islamic Republic of Iran in Sarajevo (Iranian Cultural Center)
Εδρεύει στο Σεράγεβο στην οδό Ferhadija 2. Ο κύριος σκοπός του Κέντρου είναι η διάδοση του Ιρανικού πολιτισμού, διοργανώνει της ετήσιες «Ημέρες Ιρανικού πολιτισμού» και εκδίδει βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου. Αποτελεί επίσης και σημείο συνάντησης ανώτερων στελεχών των Ιρανικών υπηρεσιών.
Iranian News Agency “IRNA”
Το ειδησεογραφικό πρακτορείο το οποίο έδρευε στο Σεράγεβο και διατηρούσε ανταποκριτή στη Ζένιτσα, είναι το κύριο μέσο πληροφόρησης και αντί-πληροφόρησης των Ιρανών στη Βοσνία και συνδέεται στενά στη συλλογή πληροφοριών με το σταθμό RTV. Τώρα εδρεύει στο Βελιγράδι και στο Ζάγκρεμπ και έχει σημαντικά μειώσει τις «Έξω-δημοσιογραφικές δραστηριότητες τους». Η αλλαγή έδρας έγινε λόγω της Νατοϊκής παρέμβασης που συνέπεσε με τη βελτίωση των Ιρανό-Σερβικών σχέσεων το 2004-2005.
Iranian-Bosnian Friendship Association
Το Δ.Σ του οργανισμού αυτού αποτελείτε από τους Hasan Pour Dzavad, Hasan Hamid Pour Arabi, Hamid Aslani και Tabu Tabai. Σύμφωνα με ασφαλείς πηγές συνδέονται εμμέσως με αξιωματούχος πληροφοριών του Ιράν, εάν και δεν υπάρχουν νεότερα στοιχεία από 2004 και εντεύθεν.
Persian-Bosnian College
Εδρεύει στη κωμόπολη του Ljesevo που ανήκει στο Δήμο του Ilijas. Το Κολέγιο έχει αγοράσει αξιόλογη αγροτική γη πλησίον των εγκαταστάσεων του, ενώ Βόσνιο-Σέρβοι αναλυτές ισχυρίζονται ότι αποτελεί έδρα διεξαγωγής κατασκοπευτικών επιχειρήσεων. Ο Διευθυντής του Κολεγίου ονομάζεται Mohamed Zareana Jafera, γνωστός ως «Σείχης Dzafer». Διατηρεί στενές σχέσεις και με τη Σουνίτική κοινότητα και οι μαθητές του Κολεγίου στέλνονται για μεταπτυχιακές θρησκευτικές σπουδές στο Ιράν.
Iranian Reconstruction and Development Center – IRCA
Εδρεύει στο Σεράγεβο, οδός Alifakovac 2. Λίγα είναι γνωστά και φημολογείται ως κέντρο που χρησιμοποιείτε για συναντήσεις συνεργατών των Ιρανικών υπηρεσιών και διαθέτει κεφάλαια σε φίλια προσκείμενου Βόσνιους Μουσουλμάνους.
Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Σεράγεβου
Πάρα πολλοί από τους σπουδαστές του συγκεκριμένου τμήματος , προσεγγίζονται από Ιρανούς για σπουδές στη Τεχεράνη. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 300 ακολούθησαν μεταπτυχιακά και διδακτορικά τη τελευταία δεκαετία. Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι οι μαθητές επιλέγονται με θρησκευτικά κριτήρια και όχι μόνο ακαδημαϊκά και οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι Σουνίτες. Με αυτό το τρόπο το Ιράν αποκτά μία επιρροή στο Σουνιτικό κόσμο.
ΜΚΟ Nur
Εδρεύει στη Τούζλα και Διευθυντής είναι ο Jakubovic Mehdin, βετεράνος του πολέμου και πρωταθλητής καράτε
ΜΚΟ Kevser
Χρηματοδοτήθηκε με 150000 Βοσνιακά Μάρκα από το Ιράν. Όπως και η Nur, χρησιμοποιούνται για την προβολή των Ιρανικών ιδεών σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Οργανώνουν εβδομαδιαία «Debates», για ποικίλα κοινωνικά και πολιτικά θέματα . Οι συναντήσεις στις οποίες προσέρχονται δεκάδες άτομα, μαγνητοσκοπούνται και το υλικό αποστέλλονται σε τακτική βάση στη Τεχεράνη. Επίσης εκδίδει θρησκευτικά παιδικά βιβλία τα οποία μοιράζονται σε τοπικά σχολεία και εκδηλώσεις.
Φιλανθρωπικές οργανώσεις Obnova, Hasib, Kosar
Οι οργανώσεις αυτές εδρεύουν στο Μπίχατς και το Σεράγεβο και διοικούνται από Ιρανούς υπηκόους και Βόσνιους Μουσουλμάνους διερμηνείς. Το 1999 κατά την επίσκεψη του Ιρανού Προέδρου στη Βοσνία, οι επικεφαλής αποτέλεσαν μέλος της επίσημης αντιπροσωπείας υποδοχής ενώ αργότερα ταξίδεψαν επανειλημμένως στο Ιράν αλλά και σε γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Επίσης η Ιρανική Ερυθρά Ημισέληνος διέθετε κοινούς δεσμούς με τις παραπάνω οργανώσεις. Η ίδια υποχρεώθηκε από τις Κροατικές αρχές να κλείσει την αντιπροσωπεία της στο Ζάγκρεμπ το 2000, λόγω βάσιμων υπονοιών για συμμετοχή Ιρανών αξιωματούχων των πληροφοριών που ήλεγχαν τις φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Οργάνωση Friendship Bridge
Πρόκειται για θυγατρική οργάνωση Ιρανών μεταναστών του Αμβούργου της Γερμανίας. Εδρεύει στο Σεράγεβο στην οδό Avdage Sahinagica Street 10.Η οργάνωση αυτή έχει φιλανθρωπικές και πολιτιστικές δραστηριότητες και συμμετέχουν προσήλυτοι στον Σιίτισμό Γερμανοί υπήκοοι. Επίσης την περίοδο 1998-2001 μέλη της υπήρξαν ανταποκριτές της Ιρανικής κρατικής τηλεόρασης και διατηρούν επαφές με κοινότητες Ιρανών στη Γερμανία και την Αυστρία όπως και με τους ανώτερους διπλωματικούς υπαλλήλους του Ιράν στο Σεράγεβο.
Ίδρυμα Mulla Sadra
Είναι ΜΚΟ που υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται από το Ιράν.
Χρηματοδοτεί την ανέγερση τζαμιών και ισλαμικών κέντρων, όπου γίνεται προσηλυτισμός και διαπαιδαγώγηση του πληθυσμού στις αρχές του Ισλάμ.
Βοηθάει οικονομικά τους φτωχούς μουσουλμάνους, ώστε να έχει επιρροή πάνω τους.
Επιλέγει νεαρούς Βόσνιους και τους επιχορηγεί ώστε να μεταβούν για εκπαίδευση και επιμόρφωση στο Ιράν.
Βοηθάει μουσουλμάνους να βρουν εργασία, ιδιαίτερα σε επιχειρήσεις άλλων ισλαμιστών, τους οποίους επηρεάζει.
Το Ιράν κατόρθωσε να δημιουργήσει μία καθ’ όλα στιβαρή παρουσία στη Βοσνία και να συνδεθεί με τον κατά γενική ομολογία Σουνιτικό πληθυσμό της. Η επένδυση αυτή του Ιράν έχει ως σκοπό τη δημιουργία βάσεως στην Ευρώπη και την χρησιμοποίηση των Βαλκανίων σαν ενδεχόμενο χώρο πίεσης εάν δεχθεί επίθεση στο έδαφος της ή όπου αλλού απειλούνται τα ζωτικά της συμφέροντα. Σε ότι αφορά την Ελλάδα που είναι μία Νατοϊκή χώρα , η παρουσία των Ιρανών μπορεί να κριθεί από εντελώς ουδέτερη έως εχθρική αναλόγως των συγκυριών. Είναι πάντως αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι υπήρξαν χαμένες ευκαιρίες για την εξάπλωση της Ελληνικής επιρροής στη Βοσνία η οποία αναλογικά είναι πολύ μικρότερη της Ιρανικής και κυρίως δεν διαθέτει το στοιχεία της κεκαλυμμένης αποτροπής που εμφυσούν οι πολυποίκιλες δραστηριότητες των Ιρανών.
Τέλος η παρουσία υπέρ των χιλίων Ελλήνων στρατιωτικών, αστυνομικών και στελεχών στα Βαλκάνια που υπάγονται και σε πολυεθνικές διοικήσεις αποτελεί πιθανό στόχο σε τυχόν τρομοκρατική δράση. Ως εκ τούτου τυχόν δραματικές εξελίξεις στο Ιράν λόγω του πυρηνικού προγράμματος όπως είναι φυσικό θα σημάνουν συναγερμό στις Ελληνικές αρχές ασφαλείας οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν επιτυχώς καταφέρει να προστατέψουν τους Έλληνες που υπηρετούν στο «Εγγύς εξωτερικό» κατά τη τελευταία δεκαετία.
Κοσσυφοπέδιο
Koran – Prizreni Cultural Foundation” (Shoqata Kulturore Kurani – Prizren)
Λαμβάνει καθοδήγηση από το Ιρανικό Πανεπιστήμιο “Xhometul Mustafa”, το οποίο βρίσκεται στην πόλη Qom, στο Ιράν. Διευθυντής είναι ο Imam Muhamed Bagher Salehi. Ο αδελφός του είναι ο πρέσβης του Ιράν στη Φιλανδία.
Έχει έδρα στην Πρίστινα, όπου και σκοπεύει να αγοράσει ένα κτίριο, πιθανότατα για να το χρησιμοποιήσει ως Μουσείο Ιρανικού Πολιτισμού. Προσπαθεί να θεσμοθετήσει Έδρα Περσικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Πρίστινα.
ΜΚΟ Ehli Bejtit
Έχει έδρα στο Πρίζρεν και λαμβάνει υποστήριξη από το Ιράν. Εκδίδει βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου. Επιχορηγεί σπουδές νέων στο Ιράν και πρόσφατα χρηματοδότησε τις σπουδές 10 νεαρών Κοσοβάρων στο Ιράν, τους οποίους έστειλε στην πόλη Qom.
ΠΓΔΜ-ΣΚΟΠΙΑ
Στα Σκόπια οι Ιρανοί έχουν περιορισμένη δραστηριότητα και στο παρελθόν επικεντρώθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Τετόβου. Μάλιστα το 2006 είχαν ενδιαφερθεί να ανοίξουν έδρα εκεί για την Ιρανική γλώσσα και κουλτούρα, ενώ ακολουθούσαν και ορισμένα αρνητικά για την χώρα μας πλαίσια στο μείζον εθνικό μας θέμα των ΣΚΟΠΙΩΝ. Επίσης προσπάθησαν ανεπιτυχώς να διεισδύσουν στα δυο Αλβανόφωνα κόμματα της ΠΓΔΜ.
Muhamed Jusufi
Είναι υπήκοος ΠΓΔΜ Αλβανικής καταγωγής, ο οποίος έχει αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις με το Ιράν.
Η δραστηριότητά του επικεντρώνεται στην Πρίστινα, Κόσοβο, όπου έχει οργανώσει ένα σύλλογο με την ονομασία “Zeri Yne” (Η Φωνή μας).
Ο σύλλογος λαμβάνει οικονομική στήριξη από το Ιράν και συγκεκριμένα από τις Basixhe Forces. Αναλαμβάνει ανθρωπιστικές δράσεις και εκδίδει θρησκευτικά και μη θρησκευτικά βιβλία και φυλλάδια. Επίσης οργανώνει συνέδρια.
Αλβανία
Ιρανική Πρεσβεία
Εκδίδει βιβλία με αντιδυτικό και φιλοϊρανικό περιεχόμενο, τα οποία έχουν ανεβάσει τους τόνους τους, σε σχέση με το χαμηλότερο και διακριτικό προφίλ που διατηρούσαν τα προηγούμενα χρόνια. Πρόσφατα, εξέδωσε και διένειμε βιβλία που ασκούν έντονη κριτική στον τύπο της δημοκρατίας των δυτικών κρατών, προτείνοντας το ισλαμικό δημοκρατικό σύστημα του Ιράν ως την καλύτερη εναλλακτική λύση.
Αναπτύσσει επαφές με ισλαμικούς οργανισμούς και οργανώσεις, ιδιαίτερα δε με το “Rufai Tarikat” (Tarikat είναι όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει Ισλαμικό Θρησκευτικό Τάγμα).
Στο παρελθόν επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη ιδιαίτερων σχέσεων με τη μεγάλη Αλβανική κοινότητα Αλεβιτών Μουσουλμάνων, οι οποίοι έχουν παρόμοια θεολογία με τους Σιίτες.
Albania – Iran Friendship Association
Αποτελεί έργο του τέως Ιρανού Πρέσβη στην Αλβανία, Alibeman Eghbali Zarch.
Ο Διευθυντής ονομάζεται Bedri Bylyku. Διακεκριμένοι Αλβανοί είναι ήδη μέλη αυτού συλλόγου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και τα κορυφαία στελέχη της Ακαδημίας Επιστημών, Eduart Sulstarova, Emil Lafe και Jorgo Bulo.
Προσπαθεί να στρατολογήσει και πολιτικούς ως μέλη του. Στόχος του συλλόγου είναι οι υψηλού μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου Αλβανοί.
Kuran Foundation
Καθοδηγείται από το Ιρανικό Πανεπιστήμιο Xhometul Mustafa, που εδρεύει στην πόλη Qom. Δεδηλωμένος σκοπός του είναι να διδάξει το Κοράνι και να εκπαιδεύσει Αλβανούς ώστε να καταστούν ικανοί να το διδάξουν και αυτοί με τη σειρά τους.
Στέλνει επιλεγμένους μαθητές για περαιτέρω θρησκευτική επιμόρφωση στο Ιράν, οι οποίοι στη συνέχεια επιστρέφουν στην Αλβανία και συγκεκριμένα στις περιοχές απ’ όπου κατάγονται, για να διδάξουν το Κοράνι.
Εκδίδει βιβλία με σιιτικό περιεχόμενο. Στόχος του ιδρύματος είναι οι φτωχοί και χαμηλού μορφωτικού επιπέδου Αλβανοί.
Saadi College
Είναι κολλέγιο θηλέων. Ωστόσο, πρόθεση του κολλεγίου είναι να ιδρύσει και ένα αντίστοιχο κολλέγιο αρρένων, καθώς και ένα Πανεπιστήμιο στη συνέχεια, σε περιοχή που αγόρασαν πρόσφατα πάνω στην κύρια οδό Δυρραχίου-Τιράνων.
Εκδίδει βιβλία θρησκευτικού και πολιτιστικού περιεχομένου.
Διευθυντής είναι ο Amir Asghari, ιρανικής καταγωγής που απέκτησε την αλβανική υπηκοότητα.
The Saadi Sirazi Cultural Foundation
Αποτέλεσε το πρώτο ιρανικό ίδρυμα στην Αλβανία και είναι το πιο δραστήριο από τα εκεί ιρανικά ιδρύματα. Δεδηλωμένος σκοπός του είναι η έμφαση στους κοινούς πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ Αλβανίας και Ιράν.
Διευθυντής του είναι ο Sarouz Falahatpisheh. Ουσιαστικά διευθύνεται και χρηματοδοτείται από το “Islamic Cultural and Relationship Organization” που εδρεύει στην Τεχεράνη. Υποστηρίζει οικονομικά και ηθικά άλλες ισλαμικές οργανώσεις, οργανισμούς και κοινότητες στην Αλβανία.
Στέλνει Αλβανούς μαθητές για επιμόρφωση στο Ιράν. Εκδίδει βιβλία, όχι μόνο θρησκευτικού αλλά και πολιτικού περιεχομένου. Πολλά από αυτά έχουν συγγραφεί από διακεκριμένους Ιρανούς πολιτικούς και πνευματικούς, μεταξύ των οποίων και από τους Ayatollah Khomenei και Ayatollah Khaminei.
Οργανώνει συνέδρια στα οποία προσκαλούνται και συμμετέχουν σημαντικές προσωπικότητες του Ιράν, μεταξύ των οποίων και οι:
- Mohsen Miri, βουλευτής και σύμβουλος επί πολιτιστικών θεμάτων του Προέδρου και του Πνευματικού Αρχηγού.
- Mahmud Khalilzadeh, βουλευτής και διευθυντής του “Saadi Sirazi’s European and Balkan Operations”.
- Reaza Karami, τέως διευθυντής του ιδρύματος.
Στόχος του Ιδρύματος είναι οι ανωτέρου και μέσου μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου Αλβανοί.
Το Ιράν στην Ελλάδα
Η Ελλάδα διαθέτει μακροχρονίους δεσμούς στο τομέα της ενέργειας καταρχάς με το Ιράν. Εισάγει ανά έτος κατά μέσο όρο,600 εκ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας που καλύπτουν το 15% της εγχώριας κατανάλωσης. Επιπλέον κατά μέσο όρο 6-7 εκ. τόνοι πετρέλαιο εισάγονται κατά κύριο λόγο από τα ΕΛΠΕ που αντιστοιχούν στο 23-25% της κατανάλωσης στην Ελλάδα. Oσο αυξάνεται η εξάρτηση της χώρας από τις ιρανικές εισαγωγές (κατ’ άλλες εκτιμήσεις φτάνουν και το 30% και ίσως και το 50%), τόσο αυξάνεται και ο κίνδυνος μη ομαλής τροφοδοσίας της χώρας, εφόσον τους επόμενους μήνες η ΕΕ αποφασίσει πετρελαϊκό εμπάργκο κατά της Τεχεράνης. Σε περίπτωση εμπάργκο, τα ελληνικά διυλιστήρια θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να αυξήσουν τις εισαγωγές σε ρωσικό και σαουδαραβικό πετρέλαιο, αλλά με μεγαλύτερο κόστος, λόγω του επιχειρηματικού ρίσκου της Ελλάδας (country risk), που εκ των πραγμάτων θα μετακυλιστεί στις τελικές τιμές των καυσίμων. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι λόγω της “Ντε Φάκτο” χρεωκοπία της Ελλάδας, το Ιράν είναι η μόνη χώρα που παρέχει πάγιες πιστώσεις στη χώρα για το πετρέλαιο που εισάγει.
Στην Αθήνα εδρεύει η κρατική τράπεζα εξαγωγών του Ιράν, γνωστή με την επωνυμία «Σαντεράτ», της οποίας η λειτουργία έχει απαγορευθεί στις ΗΠΑ και άλλες χώρες λόγω εξακριβωμένης σύνδεσης με την χρηματοδότηση της Χεζμπολλάχ. Ταυτόχρονα λόγω του ογκώδους κύματος λαθρομετανάστευσης στη χώρα υπάρχει Ιρανική κοινότητα που υπολογίζεται σε περί τα 10.000 άτομα στην Αθήνα κυρίως και αρκετοί άλλοι Σιίτες από το Λίβανο και λοιπές χώρες της Μέσης Ανατολής. Οι παράνομοι διαβιούντες Ιρανοί στην Αθήνα και στα μεγάλα αστικά κέντρα, υπολογίζεται εν έτει 2012 σε περίπου 10.000 άτομα οι οποίοι χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες: Αντικαθεστωτικοί, Κούρδικής καταγωγής και μετανάστες με τυχοδιωκτικές τάσεις. Σε ότι αφορά τους τελευταίους είναι ενδεικτικό ότι μόνο μεταξύ 2010-2012 περί τους 130 Ιρανούς έχουν συλληφθεί στην Ελληνική Επικράτεια που είχαν εμπλακεί με σοβαρές μάλιστα παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών, αλλά και για κλοπές, ληστείες, πλαστογραφίες και διακινήσεις λαθρομεταναστών.
Η προσέγγιση της Αθήνας με το Ισραήλ και το αυξανόμενο λαθρομεταναστευτικό ρεύμα στην Αθήνα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του Ιράν, από όπου εξάλλου περνούν όλοι σχεδόν οι Αφγανοί που εισέρχονται παρανόμως στην Ελλάδα, αφού βεβαίως διαβαίνουν και την Τουρκία. Συμφέρονται υφίστανται και στο λαθρεμπόριο ηρωίνης από το Αφγανιστάν, γιατί τα καραβάνια του λαθρεμπορίου διασχίζουν το Ιράν-Τουρκία προτού καταλήξουν στην Ελλάδα και στα Νότια Βαλκάνια. Το τελευταίο διάστημα αυξημένες εισαγωγές Οπίου με τη βοήθεια Ιρανικών κυκλωμάτων παρατηρούνται στην Ελλάδα, γεγονός που δείχνει την πιθανή ύπαρξη “Ιρανικής μαφίας” στη χώρα, κάτι που σε άλλες χώρες όπως η Βρετανία, Ολλανδία και Ιταλία υφίσταται εδω και έτη.
Σε αυτό πλαίσιο πρέπει να προστεθούν οι πολλαπλοί επιχειρηματικοί αλλά και προσωπικοί δεσμοί Ελλήνων με την Βηρυτό, η φημολογία ότι υφίσταται μεταφορά χρημάτων μέσω ιδρυμάτων του Κόλπου, Ιρανικών κεφαλαίων διαμέσου της Ελλάδος σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης και τέλος η έντονη παρουσία Ιρανών αντικαθεστωτικών στην Αθήνα. Επίσης σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες δημοσιογραφικών κύκλων στο Λονδίνο κατά τα τέλη του 2010, ανώτερος Ιρανός διπλωμάτης στην Αθήνα προσπάθησε να κατασκοπεύσει ουσιαστικά τα συστήματα ασφαλείας του αεροδρομίου Αθηνών, αλλά εμποδίστηκε από την έγκαιρη επέμβαση των Ελληνικών αρχών.
Σε αυτό το τελευταίο αξίζει να σημειωθεί ότι στις συνεχόμενες απεργίες πείνας που είχαν λάβει χώρα από Ιρανούς κατά το καλοκαίρι του 2010, υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτές έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης ένθεν κακείθεν μυστικών υπηρεσιών διαφόρων κρατών και έκτοτε η χώρα εισήλθε για τα καλά στην χρησιμοποίηση λαθρομεταναστών για αλλότριους σκοπούς από διάφορα διεθνή συμφέροντα που κονταροχτυπιούνται επί Ελληνικού εδάφους.
Η Ιρανική κοινότητα στην Αθήνα χωρίζεται σε διάφορες υπό-κατηγορίες (Πέρσες, Αζέροι, Κούρδοι, θρησκευόμενοι και μη) Είναι σημαντικό για την Ελλάδα να επιδιώξει την μη-συμμετοχή αυτών σε διεθνή παιχνίδια εξουσίας, γιατί σε συνδυασμό με την πολυάριθμη παρουσία δεκάδων εθνικοτήτων από Ισλαμικές χώρες, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να μετατραπεί η Αθήνα σε Βυρρητό με συγκρούσεις αλλοφύλων ακόμα και τρομοκρατικές ενέργειες.
Η παγκόσμια εξάπλωση των Ιρανών
Θα δοθεί σε αυτό το σημείο η πραγματική παγκόσμια εξάπλωση που έχει επιτύχει το Ιρανικό κράτος μέσω ποικιλίας μεθόδων, χρησιμοποιώντας θρησκευτικούς δεσμούς, επιχειρηματικά συμφέροντα και τις μυστικές του υπηρεσίες.
Τα ονόματα των κρατών που εμφανίζονται, είναι αυτά στα οποία υπάρχει πραγματική επιρροή των Ιρανών σε βαθμό που δύνανται να επηρεάσει και την στάση των κρατών αυτών υπέρ της Τεχεράνης. Το δίκτυο αυτό δημιουργήθηκε τα τελευταία 30 έτη και σε ορισμένες περιπτώσεις προϋπήρχε από την εποχή του Σάχη, απλώς πλέον άλλαξε προσανατολισμός και εκφέρεται ως «Ισλαμιστικό».
Επιρροή μέσω Σιιτικών μειονοτήτων και εθνοπολιτικών δεσμών
Λίβανος, Υεμένη, Κράτη του Κόλπου, Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Συρία, Ομάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Αζερμπαϊτζάν.
Σε αυτά τα κράτη οι Σιίτες ή οι Ιρανοί υπήκοοι φτάνουν από 10% έως και 80% του πληθυσμού, ενώ η πλειονότητα αυτών των κρατών σχετίζεται με παραγωγούς ενεργειακού πλούτου παγκόσμιας εμβέλειας.
Μέσω μεταναστών και φιλικών πληθυσμών
Χώρες της Κεντρικής Ασίας, λωρίδα της Γάζας και Παλαιστινιακή Αρχή, Σουδάν, Νιγηρία, Σομαλία, Τουρκία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Σουηδία, Ολλανδία, Αυστρία
Μέσω διεθνών δικτύων πληροφοριών, οργανωμένου εγκλήματος και εμπορικών συμφερόντων
Χώρες των Βαλκανίων, τρίγωνο Βολιβίας-Παραγουάης-Βραζιλίας, Αργεντινή, Νότια Αφρική, Ακτή του Ελεφαντοστού.
Μέσω διακρατικών συμφωνιών και φιλικών κυβερνήσεων και ενεργειακών συμφερόντων
Ρωσία, Κίνα, Ινδονησία, Μαλαισία, Ινδία, Φιλιππίνες, Βενεζουέλα, Νικαράγουα, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Βόρεια Κορέα, Λευκορωσία, Βιρμανία, Μαλδίβες, Αρμενία, Τουρκία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξάπλωσης των Ιρανικών συμφερόντων
Οι ομοσπονδιακές διωκτικές αρχές των ΗΠΑ στις 13 Νοεμβρίου του 2009 διεξήγαγαν εκτεταμένη επιχείρηση εναντίον Ιρανικών συμφερόντων στη Νέα Υόρκη.
Συγκεκριμένα, κατασχέθηκαν τέσσερα τεμένη Σιιτών και ένας ουρανοξύστης στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης και τα κεφάλαια αυτών.
Τα περιουσιακά στοιχεία των παραπάνω, περιλάμβαναν επίσης 1000 στρέμματα γης στη Βιρτζίνια, ένα σχολείο στη Καλιφόρνια, διαμερίσματα στο Χιούστον του Τέξας, ενώ ο ουρανοξύστης διαθέτει 36 ορόφους και ενοικιάζεται σε δεκάδες επιχειρήσεις της πόλης.
Η συνολική αξία των κεφαλαίων ξεπερνά με τους πλέον συντηρητικούς υπολογισμούς τα 500 εκ. Δολάρια και πρόκειται για μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στο είδος της στις ΗΠΑ.
Ο κύριος λόγος που οι αρχές προέβησαν σε αυτήν την ενέργεια ήταν η δίωξη που ασκήθηκε στο Ιρανικής επιρροής ίδρυμα ” Alavi Foundation”, για εμπλοκή σε ξέπλυμα χρήματος εκ μέρους της Τεχεράνης.
Το ίδρυμα είχε ιδρύσει μια εταιρεία-βιτρίνα, την “Assa Corp.” η οποία είχε χρησιμοποιηθεί ως ενδιάμεσος για το ξέπλυμα του χρήματος μεταξύ του ιδρύματος και της Ιρανικής κρατικής τράπεζας “Melli Bank”, η οποία με τη σειρά της έχει κατηγοριοποιηθεί στη “Μαύρη λίστα” του υπουργείου οικονομικών των ΗΠΑ, ως χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που χρηματοδοτεί το Ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και ως εκ τούτου οποιοσδήποτε συναλλάσσεται με αυτό το ίδρυμα στην Αμερικανική επικράτεια, διαπράττει το κακούργημα που ισοδυναμεί με ξέπλυμα χρήματος που προέρχεται από οργανωμένες εγκληματικές δραστηριότητες.
Μάλιστα ο Αμερικανός εισαγγελέα, ονόματι “Preet Bharara”, είχε καταθέσει τότε στις διωκτικές αρχές μια αναφορά 97 σελίδων, όπου επεξηγούσε με λεπτομέρειες τη σύνδεση των παραπάνω οργανισμών με τον Αναπληρωτή Πρωθυπουργό του Ιράν καθώς και με τη διπλωματική αποστολή του Ιράν στα Ηνωμένα Έθνη που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.
Τα ανωτέρω, όμως αποτελούν ένα μικρό κλάσμα μόνο των κεφαλαίων που διαθέτει το Ιρανικό κράτος στο εξωτερικό. Στο Παρίσι στις πλέον ακριβές περιοχές των Ηλύσιων Πεδίων και της περιοχής της Όπερας, ακίνητα πολλών εκ. Ευρώ ανήκουν στο Ιρανικό κράτος ενώ σε δισεκατομμύρια Ευρώ ανέρχονται οι λογαριασμοί σε Ελβετία, Λιχτενστάιν και σε Αυστριακές τράπεζες. Το Ιράν έχει καθημερινά έσοδα από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου με τις σημερινές τιμές, περί το ένα δις. Ευρώ, ενώ υπολογίζεται ότι τα ρευστά διαθέσιμα ανά το κόσμο που ελέγχονται από κρατικά ιδρύματα στην Τεχεράνη, ξεπερνούν τα 500 δις. Δολάρια. Έντονη είναι η παρουσία και οι επενδύσεις κρατικών ιδρυμάτων του Ιράν στο Πακιστάν, Ντουμπάι, Κατάρ, Μακάο, Φιλλιπίνες, Ταϊλάνδη, Αργεντινή και Νιγηρία. Ουσιαστικά το Ιρανικό κράτος είναι ένα από τα πλουσιότερα στον πλανήτη, παρόλη την εκτεταμένη φτώχεια μεγάλων τμημάτων του λαού του, καθότι φαίνεται οι Ιρανοί ηγέτες είναι πιστοί οπαδοί του δόγματος, “Ισχυρό κράτος είναι αυτό που έχει γεμάτο το θησαυροφυλάκιο και φτωχούς τους υπηκόους”.
Εκτιμήσεις
Ο ρόλος του Ιράν στο ρευστό παγκόσμιο σκηνικό εξαρτάται από την ικανότητά του να διατηρήσει τις πολυεπίπεδες σχέσεις με δεκάδες κράτη ανά το πλανήτη ώστε να είναι σε θέση να απειλεί με αντίμετρα τους κύριους αντιπάλους του που την σημερινή περίοδο είναι το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία. Η έκβαση της μάχης για την κυριαρχία στη Μέση Ανατολή μεταξύ των τριών και οι θέσεις των ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και ΕΕ, θα θέσουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πορευτεί το Ιράν τα επόμενα έτη. Η βασική εκτίμηση είναι ότι αναμένεται περιφερειακός πόλεμος με συμμετοχή του Ιράν το προσεχές διάστημα με επίκεντρο το Λίβανο.
Επιπλέον και σε ότι αφορά την Ελλάδα, είναι βέβαιο ότι μια σύγκρουση θα επιφέρει μεταξύ των άλλων και ενεργειακή κρίση όπως και αυξημένους κινδύνους σε θέματα ασφάλειας. Τέλος μια μέθοδος μέσω της οποίας οι όποιες πιθανές εξελίξεις μπορούν να προβλεφθούν είναι η παρακολούθηση των διακρατικών και δικτυακών σχέσεων που έχει αναπτύξει η Τεχεράνη και που παρουσιάστηκαν παραπάνω, Η διατάραξη ή όχι αυτών των σχέσεων μέσω από διεθνείς κυρώσεις λόγου χάρη, μπορούν να προσδώσουν τις απαραίτητες εκείνες πληροφορίες για το εάν επίκειται ή όχι εμπλοκή αυτής της χώρας σε πόλεμο, αφού πρώτα οι αντίπαλοι της έχουν στοχοποιήσει την διεθνή εμβέλεια της ώστε να αποδυναμώσουν τα πιθανά αντιμετρά της. Η έκβαση της κατάστασης στη Συρία είναι η βασική παράμετρος και σε δεύτερο λόγο οι εξελίξεις στο Ιράκ-Αφγανιστάν και στο Λίβανο.
ΠΗΓΕΣ - Ανεπίσημες εκτιμήσεις υψηλόβαθμων Διπλωματών ΝΑΤΟικών κρατών, περίοδος 2010-2011
https://www.rimse.gr
