Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Α΄)

Οἱ ἐπιλεγμένοι ...(μέρος Α΄) -(Δ), Αν ή ζωή είναι μιά φορά, αφήστε με νά τή ζήσω ώς ‘Ελληνας!....

Ἐξ ἀφορμῆς,μίας φωτογραφίας (ἀπό ΕΔΩ),ἀλλά κυρίως τοῦ τίτλου πού τήν συνόδευσε, ἀπό τό ἰστολόγιον τῆς Ἐσχάτης Γραμμῆς Ἀνασχέσεως,τό κατωτέρῳ θέμα πού προέκυψε, (κανονικό σήριαλ !), ἀπό τίς σχέσεις τῶν ἐμπλεκομένων προσώπων. Τό οὐσιαστικό ὅμως εἶναι πώς τά πρόσωπα αὐτά ταλάνισαν καί ταλανίζουν μία χώρα, ἕναν λαό καί καθώς φαίνεται θά συνεχίσουν νά τό κάνουν, ἄν ὄχι αὐτοί οἱ σπορές πού ἔχουν ἀφήσῃ καί δυστυχῶς εἶναι ἀτελειώτες...

Νομίζετε πως κάποιοι που λένε ότι, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν κρυπτο - Τροτσκιστές... αστειεύονται; Ή... ακόμη, για το ότι είχαν σχέσεις με τον Γιωτόπουλο τής «17Ν» και τον πατέρα του, πλάκα κάνουν νομίζετε; Καθόλου πλάκα δεν κάνουν σάς πληροφορούμε. Στο σπίτι τού Πάνου Κόκκα, στο Παρίσι, τα λέγανε. Πριν την πτώση τής Χούντας. Αχ, κατακαημένη Ελλαδίτσα...

Διαβάζουμε :

1970 : Ο Ανώτερος πράκτορας της NSA και εκτελεστικός της CIA αλλά και στέλεχος της Στοάς Ρ2, σύνδεσμος μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ με το Βατικανό (Αργότερα σύμβουλος σε θέματα τρομοκρατίας του προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον). ΜΑΙΚΛ ΛΕΝΤΙΝ έρχεται στην Ευρώπη και σε συνεργασία με Γαλλικές και Ιταλικές μυστικές υπηρεσίες δημιουργεί μία πανευρωπαϊκή τρομοκρατική οργάνωση την RIG την μητρική της 17Ν. Η 17Ν είναι η θυγατρική της RIG που ιδρύθηκε το 1975.

Ο Μαϊκλ Λεντίν έχει στη διάθεσή του σχεδιασμό του Χένρι Κίσιγγερ (από το 1975) για την Οργάνωση αποσταθεροποίησης και τρομοκρατικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Ο Στρατιωτικός σχεδιασμός ανήκει στον πρώην Αρχιστράτηγο του ΝΑΤΟ συνεργάτη και φίλο του Κίσιγγερ Αλεξάντερ Χαίηγκ. Το σχέδιο έχει την έγκριση της NSA, του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και της CIA. Ο Μαϊκλ Λεντίν συνεργάζεται με τον πολυπράκτορα Φρατζέσκο Πασιέντζα. Ο Πασιέντζα είναι κι αυτός μέλος της Στοάς Ρ2 και πράκτορας των Αμερικανικών, Ιταλικών και Γαλλικών μυστικών Υπηρεσιών. Στην ουσία οι αρχηγοί της 17Ν είναι οι Λεντίν και Πασιέντζα. Η 17Ν ιδρύθηκε στο Παρίσι.

(Στις 2/8/1980 γίνεται μια βομβιστική επίθεση στον Σταθμό της Μπολόνια – η σφαγή της Μπολόνια – που αφήνει 80 νεκρούς και 200 τραυματίες. Η σφαγή της Μπολόνια ήταν έργο της RIG. Ο Πασιέντζα κατηγορήθηκε για αυτήν την βομβιστική επίθεση και ενώ ήταν καταζητούμενος σε όλη την Ευρώπη επισκέφθηκε την Ελλάδα και συναντήθηκε με Κ. Καραμανλή και Α. Παπανδρέου).

Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (εμφανίστηκε αργότερα σαν αρχηγός την 17Ν) εκείνη την εποχή βρίσκεται στο Παρίσι και συγκατοικεί στο ίδιο διαμέρισμα με τον Θεόδωρο Πάγκαλο.

Μια ημέρα πριν ο Κων/νος Καραμανλής έλθει στην Αθήνα στις 22 Ιουλίου 1974 ο Καραμανλής συνέφαγε με τον πολυπράκτορα Πασιέντζα στο Παρίσι.

Στον Καραμανλή τον συνέστησε ο μεγαλοεπιχειρηματίας Γκέρτσος (συνεργάτης των Ναζί στην κατοχή και φίλος του Καραμανλή) και ο Ζακ Ιβ Κουστώ (πιθανόν και οι δύο να συνεργάζονταν με μυστικές υπηρεσίες).

Ο Καραμανλής επιστρέφει στην Ελλάδα στις 24 Ιουλίου 1974. Στο ίδιο αεροπλάνο (του Προέδρου της Γαλλίας Ζισκάρ Ντε Στεν)συνταξιδεύουν 20 άτομα προσεκτικά ελεγμένα από τις μυστικές υπηρεσίες.

(Σημ. Πελασγ. Ἐάν ὑπάρχει κάποια ἀλήθεια πώς ὁ Γιωτόπουλος ἦταν στό ἀεροπλάνο ἐπιστροφῆς τοῦ Καραμανλῆ στήν Ἑλλάδα,τότε στό συγκεκριμένο στιγμιότυπο,θά εἶναι ὁ νεαρός μέ τό μαῦρο σακάκι πού φαίνεται στήν θῦρα τοῦ ἀεροπλάνου μετά τήν κάθοδο τοῦ Καραμανλῆ.)Ο Γιωτόπουλος είναι οπαδός του ένοπλου αγώνα. Η θριαμβευτική πορεία του Φιντέλ Κάστρο στην Σιέρρα Μαέστρα τον επηρεάζει και παρόλο που παρακολουθείται στενά από Γαλλικές Μυστικές υπηρεσίες φεύγει με έναν σύντροφό του για την Κούβα. Εκεί εκπαιδεύεται στα όπλα και το αντάρτικο πόλεων.

Ο Γιωτόπουλος έρχεται στην Αθήνα με το ψευδώνυμο Μισέλ Οικονόμου. Η CIA τον εκβιάζει και αναγκάζεται να υπακούει τις εντολές της.Συναντιέται με τον Δημήτρη Κουφοντίνα στέλεχος της ΕΥΠ (σύμφωνα με μαρτυρία υπαλλήλου της ΕΥΠ στην δίκη της 17Ν).

Ἀπό : Η θυγατρική της CIA οργάνωση 17Ν και οι επιλεγμένες εκτελέσεις.
(Οἱ ἀνωτέρῳ πληροφορίες εἶναι ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀθανασίου Στριγγᾶ : Παγκόσμιοι ἐντολοδότες)

Ἐπίσης στίς ἀνωτέρῳ πληροφορίες νά προσθέσουμε καί ἀκόμη μία. Τά συμπεράσματα δικά σας :

Αλλα μέλη της 17Ν είχαν συγγενικές σχέσεις μέχρι και με αξιωματούχους της αμερικανικής πρεσβείας. Σχεδόν κανείς από αυτούς όμως δεν φέρεται να είχε ουσιαστικό ρόλο στα κτυπήματα της 17Ν και ειδικότερες γνώσεις για τη δράση της.

Ἀπό : Αυτόν τον ασύλληπτο «πυρήνα» υπονοεί ο Γιωτόπουλος

Διαβάζουμε καί έδῶ : Πως η 'N.S.A.' και τα 'ΚΑΡΤΕΛ' επιβάλλουν τα καθεστώτα στην Ελλάδα!

Γιά νά δοῦμε τώρα καί κάποια πράγματα γιά τίς ῥίζες τοῦ Ἀλεξάνδρου Γιωτόπουλου :

Ὁ Ἀλέξανδρος τῆς 17Ν...

Ὁ Γιωτόπουλος ἔχει ῥίζες ἀπό ἕνα ἡμι-ὀρεινό χωριό, τῆς Φθιώτιδος,τήν Γιαννιτσοῦ ἀπ᾿ὅπου ἡ καταγωγή τοῦ πατρός του Δημητρίου. Ὁ πατέρας του γεννήθηκε τό 1901 σ᾿αὐτό τό χωριό,ἀπό τό ὁποῖο ὅπως διαβάζουμε (ἐδῶ) ἔφυγε γιά νά φοιτήσῃ χημικός στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Τώρα ἐδῶ πού τά λέμε,γιά ἐκεῖνα τά χρόνια,ἀρχές 1900,πόσο κοινό ἦταν κάποιος νέος ἀπό ἕνα χωριό νά πάῃ νά σπουδάσῃ στήν Ἀθήνα; Μᾶλλον καθόλου κοινό καί πολύ σπάνιο,θά ἔλεγα.

Καί βεβαίως οἱ προϋποθέσεις (οἰκονομικό πρωτίστως) θά ἔπρεπε νά ἦταν οἱ κατάλληλες. Ἄρα ἡ οἰοκγένεια προφανῶς διέθεται τήν ἀνάλογον οἰκονομική ἐπιφάνεια. Μήν παραλείπουμε δέ,πώς τό συγκεκριμένο χωριό προσαρτήθηκε στήν Ἑλλάδα τό 1881,μέ τήν προσάρτησιν τῆς Θεσσαλίας.

Τό πρῶτο σχολεῖο τό ὁποῖο ἀνεγέρθη στό χωριό ἦταν κάπου ἀνάμεσα στά 1830-1865. Ἕνα χωριό τό ὁποῖο ἕως καί τήν προσάρτησίν του γνώριζε συνχεῖς ἐπιδρομές ἀπό τούρκους καί τουρκαλβανούς,εἶναι λογικό πώς τό τελευταῖο πού τούς ἀπασχολοῦσε ἦταν ἡ μόρφωσις τῶν παιδιῶν τους. Ἀλλά πῶς ἡ οἰκογένεια Γιωτόπουλου βρισκόταν σέ μία διάφορον λογική;

Βεβαίως, ἀφοῦ ὁ πατέρας τοῦ Δημητρίου Γιωτόπουλου, παπποῦς τοῦ Ἀλεξάνδρου τῆς 17Ν, ἦταν δάσκαλος. Εἶχε πάῃ στήν Γιαννιτσοῦ νά διδάξῃ στό δημοτικό σχολεῖο τοῦ χωριοῦ ἀλλά ὁ ἄνθρωπος ἐρωτεύθηκε μία μαθήτριά του, τήν ὁποία καί παντρεύτηκε ! (ἐδῶ) Ἐρωτεύθηκε τήν ἀνἠλικη ;

Ναί, κόρη κάποιου λοχαγοῦ τοῦ πεζικοῦ τῆς ὁροφυλακῆς, Θεοδώρου Κουσουλάκου, ὁ ὁποῖος εἶχε ὑπηρετήσῃ στό χωριό καί τελικῶς ἔμεινε ἐκεῖ. Εἶχε κτίσῃ, ὅπως διαβάζουμε καί ἔνα μεγάλο πέτρινο σπίτι, τό μεγαλύτερο τοῦ χωριοῦ, τό ὁποῖο ἔδωσε τελικῶς προῖκα στόν παπποῦ Γιωτόπουλο, τόν δάσκαλο πού παντρεύτηκε τήν ἀνήλικη μαθήτριά του ...(ἐδῶ)

Πολλά περίεργα...Ἕνας ὁροφύλαξ,ἀποφασίζει νά μείνῃ σέ ἕνα μικρό χωριό καί χτίζει καί τό μεγαλύτερο σπίτι τοῦ χωριοῦ, κάπου ἐκεῖ στά 1880 ; ! Καί δίνει καί τό ἀνήλικό του κορίτσι στόν δάσκαλο τοῦ χωριοῦ πού ἦταν φερτός ἀπό τήν Ὑπάτη ! Μάλιστα...

Ἔτσι,ἡ Εὐθυμία Κουσουλάκου γίνεται σύζυγος τοῦ δασκάλου Παρνασσοῦ Γιωτόπουλου καί γεννοῦν καί 6 παιδιά ! Τόν Γιάννη,Δημήτρη (πατήρ τοῦ Ἀλεξάνδρου τῆς 17Ν),τόν Θεόδωρο,τήν Ἀνδρονίκη,τήν Εἰρήνη καί τήν Ἐλένη.

Ὁ πατήρ Γιωτόπουλου,Δημήτρης (ψευδώνυμα: Witte, Βήτα, Εργασία, Σταύρος): Ἔφυγε ἀπό τήν Γιαννιτσοῦ νά πάῃ νά σπουδάσῃ στήν Ἀθήνα,ἐκεῖ γύρω στά 1918,ἐντάχθηκε στήν ΣΕΚΕ. Τήν χρονιά πού ἡ Φεντερασιόν -Ασοσιασιόν Ομπραδέρα ντε Σαλόνικα, στα ισπανοεβραϊκά -,τοῦ Ἀβραάμ Μπεναρόγια, ἡ ὁποία :

Όταν εντάχθηκε η Θεσσαλονίκη στην Ελλάδα, η οργάνωση υιοθέτησε το σύνθημα περί αυτόνομης Μακεδονίας ενώ δεν αναγνώριζε ως τελεσίδικη την προσάρτηση της Θεσσαλονίκης στο ελληνικό κράτος. ) προσχωρεῖ στό ΣΕΚΕ (τό μετά 6 ἔτη μετονομαζόμενο σέ ΚΚΕ),ἔτσι καί ὁ πατήρ τοῦ Γιωτόπουλου τῆς 17Ν,ἐντάσσεται στίς τάξεις του.

Καί ἐρωτῶ :Ἕνα χωριατόπαιδο,ἀπό κάποιο ἡμιορεινό χωριό τῆς Φθιώτιδος,πόσες πιθανότητες εἶχε νά γνωρίζῃ περί Φεντερασιόν καί ΣΕΚΕ,ἄν δέν ἦταν τῆς ἰδίας συνομοταξίας τῶν ἱδρυτῶν τους ;Προφανῶς καί εἶχε καί θά τό δεῖτε στήν συνέχεια...

Δημήτρης Γιωτόπουλος (φωτό)

Το 1920, ως φοιτητής του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στρατεύθηκε στη Σοσιαλιστική Εργατική Νεολαία Αθήνας, το τμήμα Νεολαίας του ΣΕΚΕ στην πρωτεύουσα, και εκλέχθηκε μέλος της τριμελούς διοίκησής της. Από νωρίς ξεχώρισε για την οργανωτικότητά του και την έντονη επαναστατική του δράση, εξελισσόμενος γρήγορα σε ηγετική φυσιογνωμία.

Ναί,ναί ξεχώρισε ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἄλεξ Τσίπρας,ἔνα πρᾶγμα !

Το 1922-1923 εμφανίστηκε στους κόλπους του ΣΕΚΕ μια αντιπολιτευόμενη κίνηση, που από την Πρωτομαγιά του 1923 άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Αρχείο Μαρξισμού, από το οποίο τα μέλη της πήραν το όνομα Αρχειομαρξιστές. Ηγέτης της κίνησης αυτής, που αυτοπαρουσιαζόταν ως ομάδα με το όνομα Εργασία, ήταν ο Φραγκίσκος Τζουλάτι. Ο Γιωτόπουλος, αν και δεν συμμετείχε στην ίδρυση της κίνησης, γρήγορα εντάχθηκε σε αυτήν το 1924 ψηφίστηκε η διαγραφή τους για φραξιονισμό.Συχνά ο ίδιος ταυτίζεται με το σύνολο της ομάδας Εργασία.

Το 1927 ο Γιωτόπουλος αποφασίζει πως οι αρχειομαρξιστές πρέπει να συγκροτήσουν δική τους οργάνωση. Το 1929 ιδρύεται η Ένωση Κομμουνιστών Διεθνιστών...οι Αρχειομαρξιστές προχωρούσαν σε βίαιες συμπλοκές με αστυνομικά όργανα και εργάτες προσκείμενους τόσο στη συντηρητική παράταξη όσο και στο ΚΚΕ. Σε κάποιες από αυτές τις συμπλοκές σκοτώθηκαν οι αρχειομαρξιστές Παμπουκόπουλος, Γεωργοπαπαδάκος και Λαδάς

...ο Δημήτρης Γιωτόπουλος αποφάσισε την προσχώρηση στην τροτσκιστική Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση...Το 1930 η ΕΚΔ μετονομάστηκε σε Κομμουνιστική Οργάνωση Μπολσεβίκων Λενινιστών Ελλάδας-Αρχειομαρξιστών (ΚΟΜΛΕΑ).

Ο Τρότσκι, κατανοώντας τη χαρισματικότητα της προσωπικότητας του Γιωτόπουλου, τον προτείνει για μέλος της Γραμματείας της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης. Ως μέλος της Γραμματείας, ο Γιωτόπουλος καθιερώνει το ψευδώνυμο Witte ή Βήτα, υπονοώντας πως είναι ο Νούμερο 2 μετά τον Τρότσκι, στη Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση

Μήπως, κάπως ἀντιλαμβάνεσθε τί ἐστί «Γιωτόπουλος» ; !

Η ρήξη με τον Τρότσκι σήμανε και τη διάσπαση της ΚΟΜΛΕΑ, της μαζικότερης ελληνικής τροτσκιστικής οργάνωσης, σε δύο αντιμαχόμενες οργανώσεις: στην οργάνωση Μπολσεβίκος του ηθοποιού Γιώργη Βιτσώρη (πρῶτος σύζυγος τῆς Νίτσας Τσαγανέα), που συνέχισε να συνεργάζεται με τον Τρότσκι και την πιστή στον Αρχειομαρξισμό οργάνωση του Γιωτόπουλου, που πήρε το όνομα Κομμουνιστικό Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας

...Το 1936 ξεσπά η δικτατορία του Μεταξά που επικηρύττει για 500.000 δραχμές το Γιωτόπουλο, ποσό αξιοσημείωτο, σε σύγκριση μάλιστα με το ποσό επικήρυξης του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη που ήταν 100.000 δραχμές. Για ν' αποφύγει τη σύλληψη, ο Γιωτόπουλος κατέφυγε στο Παρίσι, κατόπιν στη Βαρκελώνη, όπου πήρε μέρος στον Ισπανικό Εμφύλιο...καταφεύγει για άλλη μια φορά στο Παρίσι, όπου θα παραμείνει κατά τη διάρκεια καθώς και μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου... Άποψη του Γιωτόπουλου ήταν πως το ΚΚΕ είναι κόμμα ολοκληρωτικό και πως μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει στην εργατική τάξη... Υπό την καθοδήγηση του Γιωτόπουλου και του Τσιγαρίδη, το ΚΑΚΕ μετονομάστηκε σε Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ) το 1947, μπαίνοντας σε μια φάση απομάκρυνσης από τον Κομμουνισμό. Το ΑΚΕ, κατά τον Εμφύλιο συντάχθηκε πλήρως υπέρ του Εθνικού Στρατού...Το 1952 ο Γιωτόπουλος επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα.

(Το ΑΚΕ διαλύεται κι ο ίδιος ο Γιωτόπουλος παραμένει σε έναν κύκλο αντικομμουνιστών σοσιαλιστών της δεκαετίας του 1950 (έντυπα «Νέος Μαχητής», «Διεθνής Ζωή»), όπου ηγετικοί παράγοντες είναι οι μετέπειτα υπουργοί της χούντας Βύρων Σταματόπουλος,Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου [ΕΔΩ.]

( σημ. Πελασγ. Διαβᾶστε : Λιάνης και Ψυχάρης στα χρόνια της Χούντας Ἐπίσης : Η κατάλυση της ελευθερίας του Τύπου ... από τον Αύγουστο του 1971 δημοσιογράφος και παλαίμαχος σοσιαλδημοκράτης Βύρων Σταματόπουλος. ) Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνουκ.λπ. Ναί, εἶχε ὁ ...μεγάλος πατριώτης Γεώργιος Παπαδόπουλος,ὑπουργούς μέ σοσιαλδημοκρατικό παρελθόν,πού ὅμως μετά ἔγιναν «ἀντι κομμουνιστές»; ... ! ! )

Στις δεκαετίες 1950-1960, στράφηκε στο φιλελεύθερο σοσιαλισμό, έχοντας εξελιχθεί όμως σε αντικομμουνιστή, συνεργάστηκε με γνωστούς αντικομμουνιστές στην έκδοση του περιοδικού «Διεθνής Ζωή»...δραστηριοποιήθηκε στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, ως σύμβουλος της Ομοσπονδίας Μεταλλευτών Ελλάδος (ΟΜΕ) την περίοδο 1956-1961, ενώ την ίδια περίοδο υπήρξε αντιπρόσωπος της ΟΜΕ στα διεθνή συνέδρια και την εκτελεστική επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων (ἐδῶ)

Ὤπ ! Ποία ἡ σχέσις τοῦ χημικοῦ Γιωτόπουλου μέ τά Μέταλλα;! Χμμ...Γιά θυμηθεῖτε :

Το 1844 η Ελλάδα ψηφίζει για πρώτη φορά Νικητής των εκλογών ήταν ο Ιωάννης Κωλέττης ο πρώτος κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Δυο χρόνια αργότερα, το 1846, ιδρύεται η πρώτη αρχαιολογική σχολή στην Ελλάδα. Δεν είναι άλλη από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Η Γαλλική Σχολή, δεν είναι μόνο το παλαιότερο ξένο ινστιτούτο που ιδρύθηκε στην Αθήνα, μα και το πρώτο ακαδημαϊκό γαλλικό ινστιτούτο εκτός Γαλλίας.

Το Γαλλικόν Κόμμα του Ι. Κωλέττη θεωρούσε ότι το νεοσυσταθέν μικρό Ελληνικό κράτος και οι υπήκοοι του ένα μόνο πράγμα έπρεπε να έχουν σαν σκοπό και καθημερινή σκέψη: την «Ιδέα»! Ολίγον «κουφό», μα έτσι ήταν τότε. Πιάνο, πίπες, γαλλικά, όπως λέει και ο Γιάννης Ξανθούλης.

Τα ίδια επρέσβευε και πρεσβεύει και... ο Φιλολογικός Σύλλογος ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ. (βλ. Χρονικόν του Παρνασσού - εισ. - ια' παρ. 1)! Την Μεγάλη Ιδέα, που στηρίχθηκε στις εξάρσεις του Αγαθάγγελου που συνέχισε ο Κήρυξ του Μεγαλοϊδεατισμού Περικλής Γιαννόπουλος. Τα ίδια προωθούσαν και Οι: Πολέμης, Παράσχος, Δροσίνης, Παλαμάς, Προβελέγγιος, Βαλαωρίτης, Βερναδάκης, Αλ. Ραγκαβής ή Ραγκοβάν (ο άνθρωπος των Μογγολοϊαπώνων στην Ελλάδα!) κ.ά. Σαν χορωδία ψέλνουν στο μυαλό μας: Ζήτω η Γαλλία, ζήτω το Βυζάντιο, ζήτω κι' η Ελλάδα.Σημείωσις: το Βυζάντιο, στα λοίσθιά του, είχε περιέλθει στις οικογένειες Κα(ν)τακουζηνών, Παλαιολόγων - Δραγάζηδων («Δρακονιανών»), κ.ά. υπό την κρυφή και υψηλή προστασία των (Γάλλων-) Φράγκων ηγεμόνων, συμμάχων της Αγίας Έδρας.

Την 1/9/1865 στον Παρνασσό μίλησε ο (συν-) ιδρυτής του και Πρόεδρός του, Μιχ. Λάμπρος με θέμα «Περί Μετάλλων» θεωρούμενος ως ο πρώτος που αναφέρθηκε και στον Βαρύτη, επί πρεσβείας στην Αθήνα του Γαλάτη Καρόλου Τισσώ. Ο «Όμιλος Γάλλων Φιλελλήνων Περιηγητών» πλησίαζε σιγά -σιγά στον σκοπό του...

(Ἡ Ἀπόκρυφη Μύκονος μέρος Β΄ 

Διαβᾶστε μωρέ,νά δεῖτε τί γινόταν καί τί γίνεται σέ ἐτοῦτο τόν τόπον ! Διαβᾶστε ἐπίσης στήν ἐπισύναψιν τοῦ Γ΄μέρους, ἐδῶ,περί τῆς «Σχολής Ἀπόρων Παίδων» πού εἶχε δημιουργήσῃ ὁ Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός καί τό ...θεάρεστον ἔργον της ! Διαβᾶστε καί φρῖξτε ! )Καταλάβατε; Παρνασσός,μέτταλα...Ὅλα ἔχουν τήν συνάφειά τους ! Μήν ξεχνᾶτε καί πώς τό κίνημα τοῦ Παρνασσισμοῦ ( πάλιν στό Παρίσι ! ) πού ἀναπτύχθηκε κυρίως στήν ποίησιν,δέν πέτυχε τίποτα περισσότερο, μέσῳ τῆς ἀπολυτότητος στούς «νόμους τῆς τέχνης» ( «ἡ τέχνη γιά τήν τέχνη» Théophile Gautier) στήν ποιητική ἀπόδοσιν, παρά τήν ἀποστροφή πού ὁδήγησε στήν ἀκριβῶς ἀντίθετη σύγχρονη ἀπόδοσιν τῆς αἰσχρῆς,ἄμετρης,ἀσαφοῦς καί διαστροφικῆς ...ποιήσεως καί ...τέχνης γενικότερα ! Κάτι σάν τίς σεμνοτυφικές ...εὐαισθησίες ( βλέπε Προτεσταντισμός) τῆς Βικτωριανῆς ἐποχῆς πού μᾶς ἔφεραν στήν σύγχρονη αἰσχρή μόδα μέ τά κουρέλια καί τίς γύμνιες ...Πρόοδος !

Ἄ καί «Λάμπρος» ἦταν τό ψευδώνυμο τοῦ Ἀλεξάνδρου Γιωτόπουλου,στήν 17Ν ! Ὅλο καί κάτι μᾶς λέει ΚΑΙ αὐτό...

Καί πού ἐργαζόταν ἡ σύντροφος τοῦ Ἀλεξάνδρου Γιωτόπουλου,Μαρί Τερέζ Πεϊνό ; Καθηγήτρια στό ἑλληνο-γαλλικό Κολλέγιο Ἀθηνῶν. Μάλιστα...

Θυμηθεῖτε καί αὐτό : Μέ ποιό καράβι θά φυγαδεύσουν, τούς σημερινούς προδότες,ἄρα γε ;

Ὁ ἄλλος υἱός τοῦ Παρνασσοῦ ὁ Θεόδωρος,θεῖος τοῦ Ἀλεξάνδρου τῆς 17Ν,ἔγινε καθηγητής Φυσικῆς Ἱστορίας,λεφτά ὑπῆρχαν,μπόλικα καί τά παιδιά σπούδαζαν...

Διαβάζουμε :

Ο Θεόδωρος Γιωτόπουλος έγινε καθηγητής Φυσικής Ιστορίας από τους καλλίτερους της εποχής του και δίδαξε επί πολλά έτη στο Γυμνάσιο αρρένων Λαμίας και τελικά Λυκειάρχης του Λυκείου αρρένων.

Σε μια ευχαριστήριο επιστολή προς το Δ. Σ του Συλλόγου του χωριού, επί προεδρίας του Κώστα Πρεμέτη στις 18/5/1989 για την απόφαση του Δ. Σ να προτείνει στο κοινοτικό Συμβούλιο να δώσουν το όνομα του πατέρα του σε δρόμο του χωριού γράφει μεταξύ άλλων:

«……Η απόφαση αυτή αποτελεί αναγνώρισιν των μεγάλων έργων τα οποία επετέλεσεν εις Γιαννιτσού ο αείμνηστος πατέρας μου, παρά την σωρείαν εμποδίων τα οποία αντιμετώπισε, δια των οποίων έργων αναμορφωθεί γενικώς η γενέτειρά μας. Ας ληφθεί υπόψιν ότι καθ’ όλην την διάρκειαν της εκεί διαμονής του ειργάσθη σκληρά επί σειράν ετών και πέτυχε την ύδρευση του χωριού μας δια της μεταφοράς του νερού Γούρας, η έλλειψη του οποίου επί πολλά έτη εβασάνιζε τους κατοίκους, την κατασκευήν αμαξιτής οδού μέχρι Πλατύστομου, την απόκτησιν κοινοτικού δάσους δια της παραχώρησης τούτου εκ μέρους του κράτους, εκ του οποίου πλην της ξυλεύσεως πολλαπλώς ωφελείται η Κοινότης, την ανέγερσιν της εκκλησίας του προστάτου μας Ιωάννου του Θεολόγου, τηνδεντροφύτευση της περιοχής του προφήτου Ηλία, του νεκραταφείου, ως και πλείστα άλλα έργα……»(ἐδῶ)

Τόσο πολύ χρῆμα,τελικῶς ὁ Παρνασσός ; Μά ποῦ τά βρῆκε τέλος πάντων, ἕνας δάσκαλος ; ! ! ! Ἔστω καί τό χρῆμα νά ὑπῆρχε ἀπό τήν σύζυγον τήν κόρη τοῦ Κουσουλάκου,αὐτός πού τά βρῆκε ἕνας λοχαγός τοῦ πεζικοῦ; Ἄ, τό Κουσουλ-άκος μᾶς παραπέμπει διά τῆς καταλήξεως τοῦ ἐπιθέτου, στήν Μάνη. Στήν Μἀνη; Χμμ...

Μέχρι καί τήν Μάνη θέλουν ...περιούσια !

Συνεχίζεται ...

http://sxolianews.blogspot.com/2019/07/blog-post_72.html