ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΚΕΙ! Μέσα στην Αμερικανική Πρεσβεία των ΗΠΑ, στην Κύπρο!......Α'
Η φάση 1 της «επιχείρησης Λευκωσία» άρχισε με τη φράση του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσιγκερ: «Σκοτώστε τον εκεί» .
Η Ομάδα Ειδικών Ενεργειών της Ουάσιγκτων συμφώνησε ομόφωνα. Καθώς ξεκίνησε η Φάση 1 κι οι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών μπήκαν αθόρυβα στη Λευκωσία, ο διευθυντής της Τριμερούς Ζίγκμπνιου Μπρεζίνσκυ ενημερωνόταν συνεχώς από το διευθυντή της CIA.
Ο διευθυντής της Τριμερούς με τη σειρά του ενημέρωνα τον πρόεδρο της Επιτροπής Ντέϊβιντ Ροκφέλλερ!......
15 Αυγούστου 1974, ώρα 6:04 πρωί, έφτασαν στο νησί οι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών Ρίτσαρντ Γουέλς της CIA (είναι ο ίδιος που δολοφονήθηκε στην Αθήνα), ο Τζων Μακ Γκόντλεϋ της NSA, ο Τέημς Στέννις, υποσταθμάρχης της Μέσης Ανατολής της CIA και ο εκτελεστικός της KGB Μπόρις Σέντοβ!!!!!!!!!!!!....
(Ναι καλά διαβάζεται ένας πράκτορας των ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ εκτελεστής των Αμερικανών υπό της εντολές του Κίσσιγκερ!.....).
(Ο Μπόρις Σέντοβ είναι σήμερα ΑΡΧΗΓΟΣ της KGB « το 1995». Τότε ήταν εκτελεστικός που παρακολουθούσε και κατέγραφε τον Χένρυ Κίσσιγκερ. Τελικά ο Σέντοβ «γοητεύτηκε» από τον Κίσσιγκερ και μετατράπηκε σε όργανο του ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ. Ο Κίσσιγκερ φρόντισε τώρα στα πλαίσια της αμοιβαιότητας να διοριστεί σήμερα αρχηγός της KGB!!!!)……
Σχόλιο: Κάτι περίεργο είχε δηλώσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν για τον Χένρυ Κίσσιγκερ, πριν λίγο καιρό!...... «¨ότι έμαθε πολλά από αυτόν!....Τυχαίο;……
Ο Τζέημς Στέννις θα ήταν ο πρώτος που θα πυροβολούσε το «στόχο». Αμέσως μετά τις πρώτες σφαίρες του Στέννις, ο Μπόρις Σέντοβ θα πυροβολούσε κι αυτός κατά του «στόχου». Πριν η τελευταία σφαίρα του Στέννις φύγει από τη θαλάμη του όπλου του, ο Σέντοβ θα πυροβολούσε κι εκείνος κατά του «στόχου», άσχετα αν ήταν ζωντανός ΄γ νεκρός, για την επίτευξη πανικού…..
Το στοιχείο του αιφνιδιασμού ήταν το μεγάλο ατού στην επιχείρηση. Ο σχεδιαστής και ο άνθρωπος που διηύθυνε όλη την επιχείρηση ήταν ο Ρίτσαρντ Γουέλς. Ήθελε να είναι τα πάντα στην εντέλεια. Πολύ σχολαστικός επαγγελματίας!.....
Η ομάδα των εκτελεστικών των μυστικών υπηρεσιών δεν εμφανίστηκε στην πρεσβεία. Έμειναν στο ΣΠΙΤΙ ΚΥΠΡΙΟΥ Εφοπλιστή ο οποίος βρισκόταν τις μέρες εκείνες στον Πειραιά!.....
Τη νύχτα της 15ης Αυγούστου εργάστηκαν πάνω στο σχέδιο δολοφονίας.
Η εφαρμογή της Φάσης 2 δεν μπορούσε να εφαρμοστεί παρά μόνο στις 18 Αυγούστου, όταν οι Κύπριοι θα ΔΙΑΔΗΛΩΝΑΝ κατά της Αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία.
Ο Μακ Γκόντλεϋ είχε έρθει σε μυστική επαφή με τον στρατιωτικό ακόλουθο της πρεσβείας που ήταν δικό του και του σύστησε, στη διάρκεια της αντιαμερικανικής διαδήλωσης και όταν τα πνεύματα θα ήταν οξυμμένα, οι πεζοναύτες φρουροί της πρεσβείας να άνοιγαν πυρ κατά των διαδηλωτών. Τα Υπόλοιπα Ήταν Δική του Δουλειά!......
Ο Γουέλς βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τα κεντρικά της CIA όχι μόνο για να δίνει αναφορές, αλλά και για να μαθαίνει τις «εσωτερικές εξελίξεις» στην Ουάσιγκτων για πιθανές αλλαγές ή ματαίωση!.......
Τη νύχτα της 16ης Αυγούστου στο Λευκό Οίκο επικρατούσε ευφορία. Ένα ρεσιτάλ της τραγουδίστριας Μπέβερλυ Σιλλς έκανε τους περισσότερους ανθρώπους του προέδρου να βρεθούν και πάλι μαζί.
Τίποτα δεν είχε αλλάξει είτε στη συμπεριφορά του προέδρου είτε οποιουδήποτε άλλου. Δόθηκε ευκαιρία στον πρόεδρο να ειδοποιήσει τον Κίσσιγκερ από κοντά ότι θα ήθελε την επόμενη το πρωί, στις 6:00 μιαν ακόμη ανασκόπηση με την Ομάδα Ειδικών Ενεργειών.
Η Ομάδα από την Κύπρο συνέχισε να ενημερώνει την Ουάσιγκτων. Ο «στόχος» φαινόταν να μη γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά του όπως πάντα.
Στις 17 Αυγούστου, αργά τη νύχτα, έφτασε ένα κατεπείγον σήμα στα χέρια του Γουέλς: « Μαζί με τον προκαθορισμένο «στόχο» θα έπρεπε να τακτοποιηθεί κι άλλος ένας….Γυναίκα….». Ο Γουέλς ψύχραιμα περίμενε το επιβεβαιωτικό σήμα, που ήρθε σε 30 λεπτά, όπως είχε συμφωνηθεί. «Δύο λοιπόν θα είναι οι τελικοί στόχοι…», ψιθύρισε και με το αριστερό του χέρι διόρθωσε τα γυαλιά του.
Η επιχείρηση που είχε συλληφθεί μέσα στην αμφιβολία και είχε χτυπηθεί από το σκεπτικισμό, προχώρησε μέσα σε σύγχυση. Σύντομα έγινα φανερό ότι τα σχέδια για τα οποία είχαν ενημερωθεί τόσο εύγλωττα και τόσο επανειλημμένα, αντικατόπτριζαν τις ασκήσεις του γραφείου επιχειρήσεων της CIA και όχι την πραγματικότητα.
Η ουσία που καταλήγει κανείς στις περιπτώσεις αυτές να αποκαλεί «ενημέρωση ηλιθίων» είναι να κατακλύζεται η εκτελεστική ομάδα με τόσα ή τέτοια στοιχεία της τελευταίας στιγμής, παρουσιασμένα με τέτοια ακαταμάχητη αυτοπεποίθηση, ώστε να είναι τυχερή αν καταφέρει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και την πορεία των επιλεγμένων «ΣΤΟΧΩΝ» ….
Η πιθανότητα να αμφισβητηθεί η ουσία εξαφανίζεται στην ύπουλη αλληλοδιαδοχή των χαρτιών που φτάνουν και την αντικατάσταση των αρχικών σχεδίων.
Με σπάνιες και διάσημες εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση του Ελληνοαμερικανού Τομ Καραμεσίνη, οι πιο σύγχρονοι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών προτιμούν να εξαντλούν το «στόχο» με το βάρος του υλικού τους, παρά με τολμηρά χτυπήματα με «ανώτερα εφόδια» αντί για ανώτερους ελιγμούς.
Ως προς αυτό αντικατόπτριζαν τις τάσεις μιας μη μιλιταριστικής προσανατολισμένης στην τεχνολογία κοινωνίας. Όμως οι «πόλεμοι φθοράς» δεν μπορούν να κερδιθούν εναντίον ενός «στόχου» που αρνείται να πολεμήσει, εκτός όταν τον συμφέρει. Μια μυστική μελέτη της παθολογίας των μυστικών «εκστρατειών» -για το θανατηφόρο χτύπημα ενός στόχου- θα ήταν να διερευνηθεί σε ποιο σημείο ένας στόχος γίνεται μονομανία.
ΞΑΦΝΙΚΑ, στις 17 Αυγούστου το βράδυ δημιουργήθηκε πανικός στο γραφείο του ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ: αιτία ένα επείγον τηλεγράφημα του «στόχου» από τη Λευκωσία, που ζητούσε άδεια να έφευγε την επομένη για την Ουάσιγκτων λόγω κάποιου προσωπικού του θέματος…
Ο Κίσσιγκερ επικοινώνησε αμέσως με το διευθυντή της CIA για να του ανακοινώσει το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. «Αυτό είναι πράγματι πρόβλημα…..», σχολίασε ο διευθυντής.. «Να το λύσουμε τότε…», πρότεινε ο Κίσσιγκερ.
«Από την πλευρά μου δεν μπορώ να βοηθήσω. Πρέπει να παραμείνω…αφανής», σχολίασε.
«Σε κάλεσα απλά για να σε ενημερώσω. Θα το λύσω εγώ».
Πράγματι ο Κίσσιγκερ είχε δίκιο. Ο Γουέλς έστειλε σήμα που ρωτούσε με αγωνία τι θα γινόταν με την επιχείρηση. Ο «στόχος» επιθυμούσε να ταξιδέψει στην Ουάσιγκτων την επομένη ημέρα ακριβώς. Η απάντηση που έλαβε ήταν άμεση και σκληρή: «Θα ταξειδέψει όποτε και όπως εμείς το επιτρέψουμε…».
Στο μεταξύ ο Κίσσιγκερ τηλεγράφησε στο «στόχο» ο ίδιος. «Παραμείνατε στη θέση σας μέχρι νεωτέρας εντολής. Τις επόμενες μέρες θα σας χρειαστώ εκεί…για ένα κατεπείγον ζήτημα εθνικής σημασίας…».
Σχόλιο: Μην εκπλαγείτε αν, η ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ έκανε ακριβώς το ίδιο στον ΠΡΕΣΒΗ των ΗΠΑ στη Λιβύη!
Ο «στόχος» δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Παρέμεινε. Παράλληλα ο Κίσσιγκερ ειδοποίησε τον προσωρινό πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη- μέσω του «στόχου»!!!!..-ότι τα αμέσως επόμενα εικοσιτετράωρα θα είχε να του ανακοινώσει «κάτι πολύ σημαντικό» για το κυπριακό πρόβλημα…..
Φυσικά δεν έγινε ποτέ η ανακοίνωση!... Ο πολιτικός αμοραλισμός του Χένρυ Κίσσιγκερ λειτούργησε και πάλι.
Χαράματα της 18ης Αυγούστου ο Ρίτσαρντ Γουέλς έλαβε ένα υπερεπείγον σήμα από τα κεντρικά της CIA: «Προχωρήστε». Ο Αμερικανός πρόεδρος φυσικά αγνοούσε αυτές τις «….λεπτομέρειες». Στις περιπτώσεις αυτές η ουσία είναι ότι χρειάζεται να ληφθούν επικίνδυνες αποφάσεις γρήγορα και από πίεση.
Σε φυσιολογικές περιστάσεις δεν είναι ποτέ σαφές αν οι ανώτατοι αξιωματούχοι δίνουν τις δικές τους απόψεις ή απλώς αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις της γραφειοκρατίας. Είναι πιο εύκολο να προχωρεί κανείς εκ του ασφαλούς. Μπορεί κανείς να αποκτήσει εύκολα τη φήμη του μετριοπαθούς ή του σοφού, γιατί η επιτυχία ή η αποτυχία φαίνεται μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, όταν και το αποτέλεσμα έχουν συσκοτιστεί. Όμως μια κρίση ρίχνει αμέσως μια δέσμη φωτός πάνω σε ανθρώπους και σε πολιτικές γραμμές. Δείχνει προπάντων ποιοι ενδιαφέρονται απλώς να διατηρήσουν την καλή τους φήμη και ποιοι να αναλαμβάνουν ευθύνες.
Εδώ μπορεί να λεχθεί ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών Χένρυ Κίσσιγκερ πέρασε αυτή τη δοκιμασία με άριστα. Ο Κίσσιγκερ ποτέ δεν γοητευόταν από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, γιατί δεν ξεχνούσε ότι ο σκοπός της ήταν η διευθέτηση προτεραιοτήτων για δράση….
ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΚΕΙ! Μέσα στην Αμερικανική Πρεσβεία των ΗΠΑ, στην Κύπρο!.....Β'
Ο Μακ Γκόντλεϋ είχε έρθει σε μυστική επαφή με τον στρατιωτικό ακόλουθο της πρεσβείας που ήταν δικό του και του σύστησε, στη διάρκεια της αντιαμερικανικής διαδήλωσης και όταν τα πνεύματα θα ήταν οξυμμένα, οι πεζοναύτες φρουροί της πρεσβείας να άνοιγαν πυρ κατά των διαδηλωτών. Τα Υπόλοιπα Ήταν Δική του Δουλειά!......
Ο Γουέλς βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τα κεντρικά της CIA όχι μόνο για να δίνει αναφορές, αλλά και για να μαθαίνει τις «εσωτερικές εξελίξεις» στην Ουάσιγκτων για πιθανές αλλαγές ή ματαίωση!.......
Τη νύχτα της 16ης Αυγούστου στο Λευκό Οίκο επικρατούσε ευφορία. Ένα ρεσιτάλ της τραγουδίστριας Μπέβερλυ Σιλλς έκανε τους περισσότερους ανθρώπους του προέδρου να βρεθούν και πάλι μαζί.
Τίποτα δεν είχε αλλάξει είτε στη συμπεριφορά του προέδρου είτε οποιουδήποτε άλλου. Δόθηκε ευκαιρία στον πρόεδρο να ειδοποιήσει τον Κίσσιγκερ από κοντά ότι θα ήθελε την επόμενη το πρωί, στις 6:00 μιαν ακόμη ανασκόπηση με την Ομάδα Ειδικών Ενεργειών.
Η Ομάδα από την Κύπρο συνέχισε να ενημερώνει την Ουάσιγκτων. Ο «στόχος» φαινόταν να μη γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά του όπως πάντα.
Στις 17 Αυγούστου, αργά τη νύχτα, έφτασε ένα κατεπείγον σήμα στα χέρια του Γουέλς: « Μαζί με τον προκαθορισμένο «στόχο» θα έπρεπε να τακτοποιηθεί κι άλλος ένας….Γυναίκα….». Ο Γουέλς ψύχραιμα περίμενε το επιβεβαιωτικό σήμα, που ήρθε σε 30 λεπτά, όπως είχε συμφωνηθεί. «Δύο λοιπόν θα είναι οι τελικοί στόχοι…», ψιθύρισε και με το αριστερό του χέρι διόρθωσε τα γυαλιά του.
Η επιχείρηση που είχε συλληφθεί μέσα στην αμφιβολία και είχε χτυπηθεί από το σκεπτικισμό, προχώρησε μέσα σε σύγχυση. Σύντομα έγινα φανερό ότι τα σχέδια για τα οποία είχαν ενημερωθεί τόσο εύγλωττα και τόσο επανειλημμένα, αντικατόπτριζαν τις ασκήσεις του γραφείου επιχειρήσεων της CIA και όχι την πραγματικότητα.
Η ουσία που καταλήγει κανείς στις περιπτώσεις αυτές να αποκαλεί «ενημέρωση ηλιθίων» είναι να κατακλύζεται η εκτελεστική ομάδα με τόσα ή τέτοια στοιχεία της τελευταίας στιγμής, παρουσιασμένα με τέτοια ακαταμάχητη αυτοπεποίθηση, ώστε να είναι τυχερή αν καταφέρει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και την πορεία των επιλεγμένων «ΣΤΟΧΩΝ» ….
Η πιθανότητα να αμφισβητηθεί η ουσία εξαφανίζεται στην ύπουλη αλληλοδιαδοχή των χαρτιών που φτάνουν και την αντικατάσταση των αρχικών σχεδίων.
Με σπάνιες και διάσημες εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση του Ελληνοαμερικανού Τομ Καραμεσίνη, οι πιο σύγχρονοι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών προτιμούν να εξαντλούν το «στόχο» με το βάρος του υλικού τους, παρά με τολμηρά χτυπήματα με «ανώτερα εφόδια» αντί για ανώτερους ελιγμούς.
Ως προς αυτό αντικατόπτριζαν τις τάσεις μιας μη μιλιταριστικής προσανατολισμένης στην τεχνολογία κοινωνίας. Όμως οι «πόλεμοι φθοράς» δεν μπορούν να κερδιθούν εναντίον ενός «στόχου» που αρνείται να πολεμήσει, εκτός όταν τον συμφέρει. Μια μυστική μελέτη της παθολογίας των μυστικών «εκστρατειών» -για το θανατηφόρο χτύπημα ενός στόχου- θα ήταν να διερευνηθεί σε ποιο σημείο ένας στόχος γίνεται μονομανία.
ΞΑΦΝΙΚΑ, στις 17 Αυγούστου το βράδυ δημιουργήθηκε πανικός στο γραφείο του ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ: αιτία ένα επείγον τηλεγράφημα του «στόχου» από τη Λευκωσία, που ζητούσε άδεια να έφευγε την επομένη για την Ουάσιγκτων λόγω κάποιου προσωπικού του θέματος…
Ο Κίσσιγκερ επικοινώνησε αμέσως με το διευθυντή της CIA για να του ανακοινώσει το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. «Αυτό είναι πράγματι πρόβλημα…..», σχολίασε ο διευθυντής.. «Να το λύσουμε τότε…», πρότεινε ο Κίσσιγκερ.
«Από την πλευρά μου δεν μπορώ να βοηθήσω. Πρέπει να παραμείνω…αφανής», σχολίασε.
«Σε κάλεσα απλά για να σε ενημερώσω. Θα το λύσω εγώ».
Πράγματι ο Κίσσιγκερ είχε δίκιο. Ο Γουέλς έστειλε σήμα που ρωτούσε με αγωνία τι θα γινόταν με την επιχείρηση. Ο «στόχος» επιθυμούσε να ταξιδέψει στην Ουάσιγκτων την επομένη ημέρα ακριβώς. Η απάντηση που έλαβε ήταν άμεση και σκληρή: «Θα ταξειδέψει όποτε και όπως εμείς το επιτρέψουμε…».
Στο μεταξύ ο Κίσσιγκερ τηλεγράφησε στο «στόχο» ο ίδιος. «Παραμείνατε στη θέση σας μέχρι νεωτέρας εντολής. Τις επόμενες μέρες θα σας χρειαστώ εκεί…για ένα κατεπείγον ζήτημα εθνικής σημασίας…».
Σχόλιο: Μην εκπλαγείτε αν, η ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ έκανε ακριβώς το ίδιο στον ΠΡΕΣΒΗ των ΗΠΑ στη Λιβύη!
Ο «στόχος» δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Παρέμεινε. Παράλληλα ο Κίσσιγκερ ειδοποίησε τον προσωρινό πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη- μέσω του «στόχου»!!!!..-ότι τα αμέσως επόμενα εικοσιτετράωρα θα είχε να του ανακοινώσει «κάτι πολύ σημαντικό» για το κυπριακό πρόβλημα…..
Φυσικά δεν έγινε ποτέ η ανακοίνωση!... Ο πολιτικός αμοραλισμός του Χένρυ Κίσσιγκερ λειτούργησε και πάλι.
Χαράματα της 18ης Αυγούστου ο Ρίτσαρντ Γουέλς έλαβε ένα υπερεπείγον σήμα από τα κεντρικά της CIA: «Προχωρήστε». Ο Αμερικανός πρόεδρος φυσικά αγνοούσε αυτές τις «….λεπτομέρειες». Στις περιπτώσεις αυτές η ουσία είναι ότι χρειάζεται να ληφθούν επικίνδυνες αποφάσεις γρήγορα και από πίεση.
Σε φυσιολογικές περιστάσεις δεν είναι ποτέ σαφές αν οι ανώτατοι αξιωματούχοι δίνουν τις δικές τους απόψεις ή απλώς αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις της γραφειοκρατίας. Είναι πιο εύκολο να προχωρεί κανείς εκ του ασφαλούς. Μπορεί κανείς να αποκτήσει εύκολα τη φήμη του μετριοπαθούς ή του σοφού, γιατί η επιτυχία ή η αποτυχία φαίνεται μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, όταν και το αποτέλεσμα έχουν συσκοτιστεί. Όμως μια κρίση ρίχνει αμέσως μια δέσμη φωτός πάνω σε ανθρώπους και σε πολιτικές γραμμές. Δείχνει προπάντων ποιοι ενδιαφέρονται απλώς να διατηρήσουν την καλή τους φήμη και ποιοι να αναλαμβάνουν ευθύνες.
Εδώ μπορεί να λεχθεί ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών Χένρυ Κίσσιγκερ πέρασε αυτή τη δοκιμασία με άριστα. Ο Κίσσιγκερ ποτέ δεν γοητευόταν από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, γιατί δεν ξεχνούσε ότι ο σκοπός της ήταν η διευθέτηση προτεραιοτήτων για δράση….
ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΚΕΙ! Μέσα στην Αμερικανική Πρεσβεία των ΗΠΑ, στην Κύπρο!.....Β'
Ενώ η μέρα προχωρούσε στην Κύπρο και οι εκτελεστικοί έκαναν για άλλη μια-και τελευταία- φορά ανασκόπηση του σχεδίου, ο Κίσσιγκερ κατευθύνθηκε για την Αίθουσα Εκτίμησης Καταστάσεων.
Η αίθουσα αυτή δεν είναι όπως πιθανώς φαντάζεται ο πολύς κόσμος. Είναι ένα μικρό άβολο, χαμηλοτάβανο δωμάτιο χωρίς παράθυρα, που το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι βρίσκεται δίπλα σ’ ένα δωμάτιο με τηλέτυπα και άλλο εξοπλισμό επικοινωνιών που συνδέει το Λευκό Οίκο με τις Αμερικανικές Πρεσβείες σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Εκεί θα περίμενε το αποτέλεσμα της επιχείρησης στην Κύπρο.
Ο κόσμος στην Κύπρο είχε αρχίσει να βγαίνει αργά στους δρόμους. Προχωρούσαν στο σημείο όπου όλες οι οργανώσεις είχαν ορίσει ως σημείο εκκίνησης, με προορισμό την αμερικανική πρεσβεία. Ο ήλιος έκαιγε, αλλά ο κόσμος συγκεντρώνονταν στο συγκεκριμένο σημείο.
Τα αντιαμερικανικά συνθήματα ακούγονταν παθιασμένα, ακολουθούμενα από κάποιους αξιοπρεπείς λυγμούς που ενίσχυαν το πάθος των διαδηλωτών. Κάποια στιγμή οι χιλιάδες των Κυπρίων έφτασαν μπροστά στην αμερικανική πρεσβεία. Και τότε……
Όλα έγιναν ξαφνικά και γρήγορα. Στην αρχή οι ΠΕΖΟΝΑΥΤΕΣ έριχναν δακρυγόνα κατά των διαδηλωτών. Σε λίγη ώρα άρχισαν να ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ κατά του πλήθους. Πάνω από τα κεφάλια τους!.... ο Μακ Γκόντλεϋ και ο Ρίτσαρντ Γουέλς ανακατεμένοι με το πλήθος, άρχισαν να πυροβολούν κατά των ΠΕΖΟΝΑΥΤΩΝ.
Ο ένας από αριστερά, ο άλλος από δεξιά, για να φαίνεται ότι τα πυρά έρχονται από δύο πλευρές. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα άρχισαν να προχωρούν και οι δύο προς το κέντρο της συγκέντρωσης, ΠΥΡΟΒΟΛΩΝΤΑΣ προς το κέντρο της πρεσβείας.
Ο Τζέημς Στέννις και ο Μπόρις Σέντοβ είχαν ήδη εισχωρήσει στον περίβολο της ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ που επικρατούσε πανικός. Ο Τζέημς Στέννις ήρθε ξαφνικά πρόσωπο με πρόσωπο με το δεύτερο «στόχο» τη ΓΥΝΑΙΚΑ….. Με το προτεταμένο ΟΠΛΟΠΟΛΥΒΟΛΟ «Ούζι» πάτησε τη σκανδάλη μόνο μία φορά. Οι ΣΦΑΙΡΕΣ καρφώθηκαν στο σώμα της γυναίκας, που έπεσε κατάπληκτη στο έδαφος.
Στη συνέχεια ο Στέννις προχώρησε ψύχραιμα στο εσωτερικό της πρεσβείας. Διέκρινε τον άλλο «στόχο» μαζί με το στρατιωτικό ακόλουθο να φωνάζει κάτι που δεν μπορούσε ν’ ακούσει. Είδε τον Σέντοβ να σημαδεύει το «στόχο» τους.
Ταυτόχρονα σήκωσε κι ο ίδιος το δικό του «Ούζι». Ο «στόχος» τον είδε, παρά την έξαψη που τον είχε κυριέψει από το θράσος των Κυπρίων! Έδειξε με το χέρι του προς το μέρος του Τζέημς Στέννις.
Σχεδόν ταυτόχρονα ακούστηκαν οι πυροβολισμοί από την άλλη πλευρά. Ο Σέντοβ άρχισε κι αυτός να πυροβολεί. Ο «στόχος» έπεσε κεραυνοβολημένος προς τα πίσω, ενώ το χέρι του δεν έπαψε να δείχνει προς την πλευρά τον δολοφόνων του. Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ είχε πέσει μπρούμυτα στο έδαφος. Ανάσαινε απλά, θαρρείς κι έιχε κάποιο βρόγχο στο λαιμό του.
Οι δολοφόνοι έφυγαν αθόρυβα όπως είχαν πάει. Η συγκέντρωση μετά τα γεγονότα διαλύθηκε, χωρίς να ξέρουν το γιατί. Η ΜΥΡΩΔΙΑ του ΘΑΝΑΤΟΥ τους απόδιωξε μακριά. Άλλωστε δεν ανήκαν εκεί……
Ο στρατιωτικός ακόλουθος, ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ρόμπερτ Πρέσλεϋ, σηκώθηκε με κόπο. Συνήρθε σύντομα και κατευθύνθηκε στην αίθουσα επικοινωνίας της πρεσβείας.
Τηλεγράφησε αμέσως συνθηματικά στα ΚΕΝΤΡΙΚΑ της NSA.
«Οι δύο ασθενείς θεραπεύτηκαν ολοσχερώς».
Αυτό σήμαινε ότι οι δύο «στόχοι» εκτελέστηκαν ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ.
Ακόμα πιο απλοποιημένο το μυστικό σήμα εννοούσε ότι και οι δύο ΣΤΟΧΟΙ πέθαναν επί τόπου.
ΕΚΤΟΣ, των τεσσάρων εκτελεστικών που είχαν σταλεί στη Λευκωσία να «τελειώσουν τη δουλειά», ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ο Κίσσιγκερ έστειλε μυστικά- τέσσερις ώρες αργότερα –και τον Τζων Χάλπεριν, ειδικό ΠΡΑΚΤΟΡΑ της CIA για δολοφονίες πολιτικών προσωπικοτήτων.
Αν οι τέσσερις απετύγχαναν για οποιοδήποτε λόγο, ο Χάλπεριν θα εκτελούσε μόνος την ΑΠΟΣΤΟΛΗ. ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ θα ΣΚΟΤΩΝΕ και τους τέσσερις ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥΣ των μυστικών υπηρεσιών, τινάζοντας στον ΑΕΡΑ το ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ που θα τους μετέφερε στη ΝΑΤΟΪΚΗ ΒΑΣΗ στη Νότια Ιταλία.
Αλλά οι τέσσερις έφεραν σε πέρας την αποστολή τους και αναχώρησαν όλοι από την ΚΥΠΡΟ, παίρνοντας τον προκαθορισμένο-από το σχέδιο – ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ!.....
Ο Χένρυ Κίσσιγκερ πληροφορήθηκε την επιτυχία της αποστολής από την επίσημη οδό: πρώτα από την NSA και κατόπιν από τα επίσημα τηλεγραφήματα της πρεσβείας.
Μόλις βεβαιώθηκε για το αποτέλεσμα, πήρε αμέσως στο τηλέφωνο το ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ της Τριμερούς Ζ. ΜΠΡΕΖΙΝΣΚΥ: «Οκεϋ Ζιγκ», του είπε. Χωρίς να περιμένει την αντίδραση του, αποχώρησε με γοργά βήματα από την καταθλιπτική Αίθουσα Εκτίμησης Καταστάσεων και κατευθύνθηκε στον έβδομο όροφο του Στέητ Ντηπάρτμεντ.
Την επομένη, 19 Αυγούστου 1974, δύο ΦΕΡΕΤΡΑ σκεπασμένα με την αμερικανική σημαία, συνοδεύτηκαν με αυστηρή φρούρηση μέχρι το αεροπλάνο που θα τα μετέφερε στις ΗΠΑ. Στο αεροπλάνο ο ειδικός εκτελεστικός της CIA Τέημς Φόστερ άνοιξε το φάκελλο που συνόδευε τα ΦΕΡΕΤΡΑ.
Διάβασε αδιάφορα τα ονόματα των δύο ΝΕΚΡΩΝ: Ρότζερ Ντέιβις, Πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών, διαπιστευμένος στην αμερικανική πρεσβεία της ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΤΩΜΑ ήταν ΓΥΝΑΙΚΑ, υπάλληλος στα κρυπτογραφικά της πρεσβείας. Ονομάζονταν Αντουανέττα Μπαϋράρα «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ, παντρεμένη στην Αμερική»………..
Ο πρεσβευτής Ρότζερ Ντέιβις είχε αναμειχθεί ενεργά στο ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ της 21ης Απριλίου 1967 στην Αθήνα. Ήταν διπλωμάτης των στρατιωτικών λύσεων. Ατο ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ κατά του ΜΑΚΑΡΙΟΥ είχε πρωτοστατήσει στην επιβολή του νέου καθεστώτος και στην επιτυχία του κινήματος.
Ωστόσο ο Μακάριος έπρεπε να είχε εκτελεστεί στη διάρκεια του ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ εναντίον του……
«Οι δύο ασθενείς θεραπεύτηκαν ολοσχερώς».
Αυτό σήμαινε ότι οι δύο «στόχοι» εκτελέστηκαν ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ.
Ακόμα πιο απλοποιημένο το μυστικό σήμα εννοούσε ότι και οι δύο ΣΤΟΧΟΙ πέθαναν επί τόπου.
ΕΚΤΟΣ, των τεσσάρων εκτελεστικών που είχαν σταλεί στη Λευκωσία να «τελειώσουν τη δουλειά», ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ο Κίσσιγκερ έστειλε μυστικά- τέσσερις ώρες αργότερα –και τον Τζων Χάλπεριν, ειδικό ΠΡΑΚΤΟΡΑ της CIA για δολοφονίες πολιτικών προσωπικοτήτων.
Αν οι τέσσερις απετύγχαναν για οποιοδήποτε λόγο, ο Χάλπεριν θα εκτελούσε μόνος την ΑΠΟΣΤΟΛΗ. ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ θα ΣΚΟΤΩΝΕ και τους τέσσερις ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥΣ των μυστικών υπηρεσιών, τινάζοντας στον ΑΕΡΑ το ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ που θα τους μετέφερε στη ΝΑΤΟΪΚΗ ΒΑΣΗ στη Νότια Ιταλία.
Αλλά οι τέσσερις έφεραν σε πέρας την αποστολή τους και αναχώρησαν όλοι από την ΚΥΠΡΟ, παίρνοντας τον προκαθορισμένο-από το σχέδιο – ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ!.....
Ο Χένρυ Κίσσιγκερ πληροφορήθηκε την επιτυχία της αποστολής από την επίσημη οδό: πρώτα από την NSA και κατόπιν από τα επίσημα τηλεγραφήματα της πρεσβείας.
Μόλις βεβαιώθηκε για το αποτέλεσμα, πήρε αμέσως στο τηλέφωνο το ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ της Τριμερούς Ζ. ΜΠΡΕΖΙΝΣΚΥ: «Οκεϋ Ζιγκ», του είπε. Χωρίς να περιμένει την αντίδραση του, αποχώρησε με γοργά βήματα από την καταθλιπτική Αίθουσα Εκτίμησης Καταστάσεων και κατευθύνθηκε στον έβδομο όροφο του Στέητ Ντηπάρτμεντ.
Την επομένη, 19 Αυγούστου 1974, δύο ΦΕΡΕΤΡΑ σκεπασμένα με την αμερικανική σημαία, συνοδεύτηκαν με αυστηρή φρούρηση μέχρι το αεροπλάνο που θα τα μετέφερε στις ΗΠΑ. Στο αεροπλάνο ο ειδικός εκτελεστικός της CIA Τέημς Φόστερ άνοιξε το φάκελλο που συνόδευε τα ΦΕΡΕΤΡΑ.
Διάβασε αδιάφορα τα ονόματα των δύο ΝΕΚΡΩΝ: Ρότζερ Ντέιβις, Πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών, διαπιστευμένος στην αμερικανική πρεσβεία της ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΤΩΜΑ ήταν ΓΥΝΑΙΚΑ, υπάλληλος στα κρυπτογραφικά της πρεσβείας. Ονομάζονταν Αντουανέττα Μπαϋράρα «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ, παντρεμένη στην Αμερική»………..
Ο πρεσβευτής Ρότζερ Ντέιβις είχε αναμειχθεί ενεργά στο ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ της 21ης Απριλίου 1967 στην Αθήνα. Ήταν διπλωμάτης των στρατιωτικών λύσεων. Ατο ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ κατά του ΜΑΚΑΡΙΟΥ είχε πρωτοστατήσει στην επιβολή του νέου καθεστώτος και στην επιτυχία του κινήματος.
Ωστόσο ο Μακάριος έπρεπε να είχε εκτελεστεί στη διάρκεια του ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ εναντίον του……
Αντί γι’ αυτό, βρέθηκε ζωντανός στο ΛΟΝΔΙΝΟ και κατόπιν στη ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.
Στη συνάντηση του με τον Παντοδύναμο τότε ΧΕΝΡΥ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ αποδέχθηκε τη ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ στην Κύπρο…….είχε άλλη μια φορά, κερδίσει στα σημεία…..Ο Πρεσβευτής Ντέιβις είχε χάσει. Όμως δεν είχε χάσει το κουράγιο του. Είχε στείλει ΕΚΘΕΣΗ στον ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ με αποδέκτες και το ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ, την NSA και το Λευκό Οίκο, όπου ανέπτυσσε τις θέσεις του για την κατάσταση στην Κύπρο και τι φρονούσε ότι έπρεπε να γίνει.
Μια ακόμα κίνηση «ασφυξίας» εκ μέρους των Τούρκων (48 ωρών) εναντίων της Κύπρου- χωρίς να προχωρούσαν αναγκαστικά εδαφικά, θα μπορούσε σίγουρα να επικρατούσε ένα αυταρχικό καθεστώς στο Νησί, ενώ παράλληλα πρότεινε τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Μακαρίου σε ΑΓΓΛΙΚΟ έδαφος, όπου θα είχε έντεχνα παρασυρθεί εκεί!......
Το σχεδιασμό αυτό είχε εγκρίνει και η ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ της ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ στην οποία ανήκε ο πρεσβευτής.
Η έκθεση αυτή ήταν που έκανε το ποτήρι να ξεχειλ΄ξσει στην ΤΡΙΜΕΡΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, η οποία έδωσε εντολή στον ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ να διοργανώσει τη δολοφονία του πρεσβευτή, για να συνετιστούν οι εξτρεμιστές….
Από την άλλη πλευρά, η Ελληνοαμερικανίδα Αντουανέττα Μπαϋράρα έστειλε ένα άκρως ΑΠΟΡΡΗΤΟ μήνυμα προς τον Πωλ Μακ Κράκερ, μέλος της ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ, που ανήκε στην εξτρεμιστική ομάδα, και τότε ακριβώς είχε αποφασισθεί να μεταπηδήσει στην ΤΡΙΜΕΡΗ, το οποίο στάθηκε η ΘΑΝΑΤΙΚΗ της ΚΑΤΑΔΙΚΗ.
Ο Μακ Κράκερ γνωστοποίησε στον ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ το ενδιαφέρον αυτό μήνυμα της Μπαϋράρα (του παρέδωσε το έγγραφο), θέλοντας πιθανόν να καταδείξει τη μεταστροφή του, τη μεταμέλειά του και την απόφασή του ν’ ακολουθήσει ΠΙΣΤΑ τη στρατηγική της ΥΦΕΣΗΣ, την οποία η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ευαγγελιζόταν!>
Ο ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ, αδυνατώντας να διατάξει μια ανάκριση- η οποία θα ήταν αυτοκτονία γι’ αυτόν- ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ να δώσει ΕΝΤΟΛΗ να Εκτελεστεί η Αντουανέττα Μπαϋράρα μαζί με τον πρεσβευτή…!
Ο θάνατος της Ελληνοαμερικανίδας αποδόθηκε σε «ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ» …
Για το θάνατο του πρεσβευτή δήλωσαν άγνοια. Ωστόσο και για τους δύο φόνους είχαν γίνει έρευνες που δεν απέδωσαν ποτέ!
Η κηδεία και των δύο δολοφονημένων αξιωματούχων έγινε με κάθε επισημότητα, όπως άρμοζε στη θέση τους!…………..
ΤΕΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Αθανάσιος Στριγάς
Διεθνείς Συνωμότες…
